Ai gedaan om de wei ernaast te transformeren in een echt hertenkamp. De gemeente had daar 130.000 gulden voor uitgetrokken. De kranten stonden er vol van in de laatste week van maart 1972. De Alkmaarsche Courant kopte dat Oudorp voordeel ziet in het hertenkampplan van De Nijs. Het college was voor, maar er was in de raad veel kritiek tegen. Uiteindelijk ging de raad met een nipte meerderheid akkoord, maar de hertenkamp is er nooit gekomen. Wel een wei met schapen en uit cultuurhistorisch oogpunt is dit wellicht de beste keuze geweest. Het karakteristieke weiland, met zicht op de Terp, is landschappelijk nog steeds één van de fraaiste locaties van Oudorp c.q.Alkmaar. De nieuwe eigenaar, aannemer Cees de Nijs, verbouwde de boerderij in 1973-1974 tot woonhuis annex kantoor naar ontwerp van architect W. Oudejans te Koedijk. Toen zijn onder meer de buitengevels vernieuwd, maar de hoofdvorm van de boerderij, de vierkantconstructie en de indeling van de voorgevel bleven gehandhaafd. Ook keerden de gepotdekselde darswand en de darsdeuren (in gewijzigde vorm) terug. De rechterzijgevel en de staart rechtsachter kregen een eigenlijk niet bij een traditionele stolp passend schilddak voorzien van een rieten bekleding. Mede door de luifel aan de rechterzijgevel werd het meer een luxe landhuis. In 1990 liet de familie de Sonnevylle de stolp verbouwen tot woonboerderij. De kantoren verdwenen, maar extern veranderde er weinig. De oude vierkantconstructie is de solide basis van de stolp De inwendige draagconstructie bestaat uit een enkel vierkant met aan de voorzijde een ruim overstek, en aan de rechter- en achterzijde een gering overstek. De stolp zonder staartstuk heeft een nagenoeg rechthoekig grondplan (ruim 16 m breed en 18,5 m diep). Het dak heeft een pannenrand van zwarte geglazuurde Hollandse pannen. In het voorschild bevindt zich een rietgedekte dakkapel, met daarin twee paar openslaande ramen. Het rechterzijschild heeft halverwege een rietgedekte dakkapel, met daarin drie gekoppelde ramen. Op het achterschild staat (eveneens sinds 1973) links van het midden een zware rechthoekige schoorsteen van oranjerode handvormsteen in halfsteensverband. De buitengevels zijn opgetrokken in oranjerode handgevormde drielingen van geringe dikte (ca. 18 x 3,5 cm), gemetseld in kruisverband. Het rechterdeel van de linkerzijgevel is evenals het voorste deel van de rechterzijgevel, voorzien van muurankers op halve gevelhoogte. De voormalige darswand, links hiervan, is uitgevoerd in brede gepotdekselde delen boven een plint van metselwerk als genoemd. De voorgevel wordt bovenaan beëindigd door een lijstgoot rustend op geprofileerde klossen. Zoals gebruikelijk bij 19e eeuwse stolpgevels is de voorzijde een pronkgevel met een hoge goot, afgewerkt met een kroonlijst. De zijgevels hebben een eenvoudiger bakgoot op geprofileerde klampen. De voorgevel telt vijf zesruits schuifvensters voorzien van persiennes (luiken in de vorm van een raamwerk met daartussen schuine latten). Links van het rechtervenster zie je op ooghoogte een hardstenen 'eerste' steen ingemetseld en daarnaast bevindt zich een (vernieuwde) paneeldeur met gietijzeren deurrooster waarin een paardenhoofd. Boven de deur een drieruits bovenlicht. Het deurkozijn (uit 1973) heeft een traditionalistische vormgeving met uitgezwenkte voet en onder het kalf geprofileerde klossen. De eerste steen vermeldt het volgende: 'De eerste steen is gelegd door jacob buren w.z. oud 4 jaren. op den 6 den mei 1859'. De vierruits vensters in de linkerzijgevel zijn niet oorspronkelijk. In de genoemde darswand bevonden zich tot 1955 geen ramen, maar alleen een opgeklampte deur met bovenlicht. Stolp, met vijzelberg en kapberg gezien vanaf de Kerklaan (ca 1960). Na het vertrek van Langedijk is de boerderij nog een jaar bewoond geweest door de familie J. Klaver uit de Schermer wiens bedrijf Piet Langedijk overnam. .^Promotie foto van de familie Langedijk in de schapenwei met veestapel ca.1965 Y Het vierkant, zichtbaar vanuit de kamer met vide (foto 2017) "SEtH 44 KRONIEK VAN OUDORP 2017 Oudorp

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2017 | | pagina 44