Ai
stichtingsbestuur Sint Laurentius van
o.a. de Oudorpse Sint Josephschool,
met als centraal aanspreekpunt de
Oudorper secretaris Jan van der Peet.
Zij zouden de school gaan exploiteren.
Dit zou niet veranderen toen het
schooltje in 1975 door de gemeente
Heerhugowaard zou worden
overgenomen.
Het werd een bijzonder schooltje
wat in carrévorm was opgezet, zie
tekening.
Het bestond uit 8 klassen, waarvan
twee kleuterklassen, en verder een
hobbyruimte, een gymzaal, een
sloopgarage voor technisch onderwijs
en een sportveld.
In 1970 startte het schooltje met
elf kleuters en eenenveertig lagere
schoolleerlingen en na een jaar
steeg dat al naar achttien kleuters en
vijfenveertig lagere schoolleerlingen.
Het startteam bestond uit schoolhoofd
dhr. van de Idsert, mevr. Pastoor en de
kleuterleidsters mej. Pauw en mej. Alies
van der Gragt.
In het jaarverslag over 1971 werd
vermeld dat er zeer veel wisselingen
van leerlingen op de school waren,
waardoor van de leerkrachten veel
inzet werd gevraagd.
Mevrouw Pastoor werd in 1972
opgevolgd door dhr Jan Gras die ruim
10 jaar aan het schooltje verbonden
bleef tot einde.
Op 1 januari 1975 nam
Heerhugowaard het schooltje qua
gebouw over, maar Sint Laurentius uit
Oudorp bleef aansturen.
In 1979 bestaat het schoolteam uit:
schoolhoofd Gerard van de Idsert,
onderwijzeres E.M.C. Hanraets,
onderwijzeres A. Gras, onderwijzer
Jan Gras en onderwijzeres Susan van
der Veer, die Alies van der Gragt was
opgevolgd.
De onderwijzers van het
kampschooltje deden hun best om
de kinderen op vervolgonderwijs te
krijgen, maar moesten vaak al tevreden
zijn wanneer hun voormalige pupillen
het aardig deden op de ambachtschool
of huishoudschool. Vaak belandden ze
al vroeg in fabriekswerk.
Zo waren in 1971 alle 10 meisjes
tussen de 14 en 18 jaar oud werkzaam
bij smeerkaasfabriek Karperton en
chocoladefabriek Ringers in Alkmaar.
De sluiting van Ringers in 1973 en
later die van Karperton zullen zeker
hun effect hebben gehad op de
werkgelegenheid voor de meisjes van
Vroneroord.
Voetbal op het kamp
De bewoners waren blij met hun
eigen sportveld en kenden veel
voetbalenthousiastelingen.
Zo had men snel een seniorenteam
en een gecombineerd adspiranten/
juniorenteam bij elkaar en men wilde
aan de competitie mee gaan doen.
Daarnaast speelden er reeds een aantal
vanuit het verleden al bij Alkmaarsche
Boys.
De KNVB wees dat af, omdat ze niet
minstens vijftig leden hadden en
omdat het veld niet aan de afmetingen
eisen voldeed. Bovendien hadden ze
pas in april 1971 de beschikking over
twee echte doelen. Het bleek al snel
dat er onder de jongens van het kamp
voetbaltalentjes scholen tijdens de
partijtjes op het eigen veld, zodat zij in
juni 1971 mochten meedoen aan het
Heer Hugotoernooi te Heerhugowaard,
waar zij respect en bewondering
oogstten door hun spel en gedrag.
Graag wilde men 'vreemde' elftallen
op hun eigen kleine veldje ontvangen,
maar door het ontbreken van was- en
verkleedgelegenheid was dat een
probleem. Hierin werd uiteindelijk
voorzien door de openstelling van
de enige kleedgelegenheid van het
eigen gymzaaltje voor dat doel, maar
ideaal was het niet. Wel
bracht een spontane
inzamelingsactie
onder alle bewoners
180 gulden op,
waardoor er
complete eigen
tenues konden
worden gekocht,
waardoor de
voetballertjes
er trots bij
liepen tijdens de
schooltoernooien.
Omdat het terrein
niet aan de
vereiste maten
voldeed, deed men
pogingen om hun
thuiswedstrijden
op het
Willibrordusterrein
in Heiloo te mogen
spelen, aangezien er
bij Kolping Boys al
veldennood bestond
en ook wel omdat de club liever
had dat de Vroneroorders lid van de
Oudorpse vereniging zouden worden.
Ten slotte kon men in Hoorn terecht,
wat telkens een hele reis was maar
er kon in elk geval worden gespeeld
tegen een vijftal elftallen van andere
woonwagencentra en men zou
proberen deel te nemen aan het
Alkmaarse Bedrijfsvoetbal, maar zover
kwam het niet.
In 1972 ging een grote wens in
vervulling toen het veld werd vergroot
en aan goede maten voldeed. Ook
werd met SVW'27 gesproken over
de mogelijkheid om een geheel
Vroneroord team onder de SVW'27
vleugels te laten spelen, maar dat
werd door de Heerhugowaarders
met scepsis ontvangen. Onbekend is
of dat uiteindelijk alsnog lukte. Wel
werd Rinus Hoogendijk van S.S.S.
uit Alkmaar bereid gevonden om op
de maandagavond indoortrainingen
in het gymnastiekzaaltje te geven.
Daaraan is het wellicht te danken dat
het schoolelftal van Vroneroord in
1972 en 1975 kampioen werd van het
schoolkampioenschap van Oudorp en
de jongens van (meestal) Kolping Boys
het nakijken gaf.
Ook werd er in 1972 gestart met
handbaltrainingen voor de meisjes
onder leiding van handbalclub
DTS'59 uit Oudkarspel en nam een
meisjesteam deel aan het Oudorpse
scholenhandbaltoernooi in mei 1973.
Dick Veel
Het volle kamp en onderaan autosloperij
V Koopmans in 1981
KRONIEK VAN OUDORP 2017^27 Histori»
hting
storisch 1
