Onderduiken in de
Wieringermeer, na al eens
tijdens een razzia, tot aan de
oren in het water in de
rietkraag bij de Kippenbrug te
hadden gestaan. De verraders
sliepen nooit.
genieten) werd het sterker en leek het
wel, dat hij over die zwarte periode
móest vertellen. Samenvoegend zijn
er toch nog enkele gebeurtenissen en
acties te verwoorden, met dank aan
alle betrokkenen.
Verzet
Een paar weken na de capitulatie van
Nederland wordt het verzet geboren
en worden organisaties overal in het
land opgericht. Ook in Oudorp begint
het verzet te groeien. Een stuk of wat
dienstkameraden die, net voor de
oorlog begon, afgezwaaid waren,
leggen in navolging wat landelijk
gebeurt, de basis voor wat later de
groep Zeeman gaat vormen. De groep
breidde zich in de loop van de tijd al
snel uit, 'Alles voor het Vaderland' was
de leus. Ze konden het niet krachtiger
en beknopter zeggen. Een zienswijze,
die nu meer en meer, naarmate de
tijden veranderen, in onbruik is
geraakt. De groep heeft een leider: Jaap
Zeeman, een man van het eerste uur.
Kalm en berekend leidt hij de groep
en zorgt voor discipline, daarbij
onherroepelijk gesteund door zijn
vrouw, die echter halverwege de
bezetting, door voedselgebrek en de
miserabele omstandigheden in
oorlogstijd, tijdens de bevalling,
onverwacht, met kind het leven liet.
Een enorme emotionele dreun. Maar
dat maakte hem als commandant van
zijn groep niet minder vastberaden te
strijden tegen de bezetter.
Deze groep had een onschatbare
verdienste: op het gebied van
eensgezindheid was zij smetteloos,
volmaakt in harmonie. Dat
geheimzinnige evenwicht van
gemoedsbewegingen, dat men alleen
bij de groep Zeeman aantrof. Er was
geen plaats voor komedie of
dikdoenerij in deze patriottische
breinen. Bij een actie werden alleen de
direct betrokkenen geïnformeerd, de
rest van de groep wist dan van niets;
dit om de veiligheid te
waarborgen. Een teveel aan contacten
liepen vaak fout af. Voortaan was
angstvallig stilzwijgen het gebod. Er
werden telefoonleidingen en
onderduikers heeft over het hele land
mensen zitten die onderduikadressen
regelen. Met gevaar voor eigen leven
worden de onderduikers opgenomen.
Piet Reus en Dirk Smit brengen om en
om samen een onderduiker achter op
de fiets naar Cor Sijpheer in Bergen.
De afspraak was dat de onderduiker
zich als een simpele ziel voordeed
bij een eventuele controle. Deze Cor
Sijpheer was een kennis van Dirk
en die heeft in de oorlog tientallen
onderduikers aan een adres geholpen
of zelf in huis genomen. Ook werd er
nieuws uitgewisseld, daar Cor Sijpheer
betrokken was bij het illegale blad 'De
radioverbindingen vernield en
gestoord, verkeersborden en
plaatsnamen verwisseld en meer van
die sabotage-praktijken, zoals
kraaienpoten en spijkerplanken
leggen. In het begin
speldenprikken, maar het
saboteren demoraliseerde
de bezetter bij het
organiseren en uitvoeren
van zijn plannen. Het
keerpunt is voorbij als de
bezetter grimmiger te werk
gaat. De bevolking van
Oudorp werd meer en
meer onderdrukt, bedreigd
en de jonge vrouwen in het
dorp werden geïntimideerd,
het luisteren naar de radio
en het lezen van kranten
werd verboden, er werden
mannen tussen de 18 en 35
jaar opgepakt en
weggevoerd. Degene die
geen goede papieren heeft
duikt onder en dit aantal
stijgt snel. De landelijke
organisatie tot steun aan
Duinstreek'Na de oorlog waren Cor
en Dirk, nog vele jaren collega's bij het
GEB te Alkmaar.
De gemeentesecretaris van
St. Pancras, dhr. C.J. Schouten, regelde
Koningin Wilhelmina
Jaap Zeeman
KRONIEK VAN OUDORP
