Oudorp en Omstreken
tijdens het verzet 1940-1945
Aï
Uit de nalatenschap van mijn
moeder kreeg ik in de zomer van
2015 enkele krantenknipsels, foto's
en documenten in handen, gebaseerd
op de bovenstaande oorlogsperiode
in Oudorp. Onder de krantenknipsels
een lijst met namen van mensen die in
deze periode actief deelnamen aan het
verzet tegen de onderdrukkers, onder
andere mijn vader. Wie niet ongevoelig
is voor het aroma van het verleden,
zal begrijpen, dat er iets opwindends
schuilt in vergeelde documenten. Er
is weinig of niets geschreven over
deze tijd van het toen nog kleine, door
weilanden omzoomde dorp. Hierdoor
is het vrij moeilijk een bevredigend
beeld van het verzet in Oudorp te
geven. Nieuwsgierig geworden ben ik
op zoek gegaan naar overlevenden. In
mijn achterhoofd wist ik, dat ik
eigenlijk een jaar of twintig te laat was.
Tot mijn verbazing zijn er nog enkele,
weliswaar overwegend dames, maar
ook een enkele heer in leven. De
confrontatie met de overlevenden over
deze zwarte bladzijde in de
geschiedenis riep verschillende
emoties op. Enkelen hebben de
gebeurtenissen heel diep
weggestopt, anderen reageerden weer
furieus. Soms tranen, bij een ander
liepen de koude rillingen over de rug.
De moeilijk verborgen ontroering,
waarmee ze over de oorlog spreken,
herinnert hun aan vele uren, dagen en
nachten, waarin de stilte vervuld was
met een woordeloos begrijpen. Nadat
ik had uitgelegd wat mijn intentie
was en dat ik het voor deze verhalen
van de mondelinge overlevering moet
hebben, toonden zij alle begrip. Ze
vonden het niet verbazingwekkend
dat er van de acties die in het diepste
geheim plaatsvonden weinig of niets
in het archief is terug te vinden. Onder
het genot van een kopje thee of koffie
kwamen, heel voorzichtig, enkele
verhalen over tafel, foto's en
wetenswaardigheden werden
uitgewisseld. De leeftijd hierbij in acht
genomen werden het verhalen, waar
ik bij de een het begin en bij de ander
het einde van het verhaal te horen
kreeg. Mijn vader Dirk Smit en zijn
kameraad Piet Reus hebben onderling
nog weleens herinneringen aan de
oorlog opgehaald, waarbij wij als gezin
het een en ander hebben opgevangen.
Door emoties kwamen hierbij weleens
heftige verhalen los. Dan kwam, soms
in nevelige termen, het herinnerings
beeld van de oorlog terug en dat zou
een vast bestanddeel gaan vormen van
zijn leven. Na zijn pensionering (helaas
maar enkele jaren van kunnen
A Verzetsherdenkingskruis
SHi^h" 8 KRONIEK VAN OUDORP 2016
