Al STAATSBLAD provinciale Gouverneur, voor de diverse politieke en ambtelijke posten in de gemeente. Zij kreeg niet het recht om deze functionarissen zelf te benoemen. Haar invloed groeide al vóór de herkregen zelfstandigheid van Oudorp. Namens de Gouverneur verzocht de burgemeester van Broek op Langedijk haar een voordracht in te dienen voor de benoeming van een bekwaam persoon tot Schout en Secretaris. Het benoemen van nieuwe functionarissen Al in 1814, gelijk na het besluit van de Soevereine Vorst over het herstel van de Heerlijkheidsrechten, begon het spel om de functies in Oudorp. Cornelis Bakker, Schout en Secretaris van de gemeente, vreesde dat de veranderingen die op komst waren voor hem wel eens ernstige gevolgen konden hebben. Hij verzocht de Ambachtsvrouwe, mevrouw Schumacher, zich in "haar goedgunstig aandenken te mogen recommanderen", zodat hij de functies zou kunnen blijven HET KONINGRIJK. DER NEDERLANDEN. (Nc 34-> 'VET van iteri 'Jisten Augnktut» tliiÉ, bepalende tiet eenvormig tielsrl rat* ma len en gewigltn. Wij W I L L E 51, hij nn gratis GODS, Kovtvo EER Nf.EEIU,ANIlBN PlUNS VAN OBAMt-ftilMAtJ, GlUJOf- Hr.RToG tan: Luxemburg, est. enz.,. buk. uitoefenen. Hij besefte heel goed dat hij een stevige concurrent had aan Dirk Waiboer, die al in 1806 tot schoolonderwijzer, voorzanger, koster en doodgraver beroepen was en anno 1814 een gezien en gerespecteerd man was in Oudorp. Dirk Waiboer zelf handelde ook voortvarend en nam de predikant van het dorp, Ds. W Zimmerman, in de arm. De dominee op zijn beurt wendde zich tot de minderjarige zoon van mevrouw Schumacher met het verzoek zijn moeder gunstig te stemmen, opdat zij Dirk Waiboer bij de Gouverneur zou voordragen "tot Schout en Secretaris onzer plaats". Mede omdat eerst de afsplitsing van Oudorp moest worden geregeld, duurde het nog enige jaren voordat de invulling van functies kon worden bekrachtigd. Zoals al eerder is aangegeven, ontving Waiboer zijn officiële Koninklijke aanstelling tot Schout en Secretaris pas in het voorjaar van 1817. Nog in hetzelfde jaar bleek dat een gemeente ook een "ontvanger" diende te hebben. De Raad besloot toen aan de Ambachts- vrouwe te verzoeken de voordracht tot één persoon, namelijk Dirk Waiboer, te beperken. Zodoende verwierf Dirk ook deze functie en was hij het toon beeld van stapel ing van functies, zoals men dat voor 1795 ook gewend was.Waiboer had zich in een periode van 10 jaar opgewerkt tot de belangrijkste en invloedrijkste man in Oudorp. Het ambt van plaatselijke school meester was intussen in aanzien gestegen en daardoor aantrekkelijk voor velen. Dat bleek toen Gedeputeerde Staten op 12 maart 1818 besloten, dat de ingezetenen van de polder Schermeer niet meer zouden mogen worden betrokken bij de plaatselijke lasten van gemeenten waarmee de Schermer één geheel uitmaakte. Dit was een voor Oudorp nadelig besluit en Dirk Waiboer maakte plannen om Oudorp te verlaten. Ogenblikkelijk zag de Ontvanger van Broek op Langedijk er zijn voordeel in en solliciteerde naar de post van schoolmeester. Zijn plan ging echter niet doordat Waiboer op zijn besluit terugkwam en in Oudorp bleef. Het metrieke stelsel In augustus 1816 werd in Nederland een belangrijke wet aangenomen: de wet bepalende het stelsel van maten en gewichten. Koning Willem I besefte de verstrekkende gevolgen van de wet, die een einde moest maken aan de vele gangbare eigen maten en gewichten, die door verschillende steden, landstreken en beroeps groepen werden gehanteerd. Hij zag in dat voor het slagen van de invoering van het metrieke stelsel je hierin de jeugd moest betrekken. Vanaf januari 1817 werd het lesgeven in het metrieke stelsel, als onderdeel van de rekenkunde, een echt vak op de lagere scholen. Dat leidde tot het uitbrengen van talrijke onderwijsboeken over dit onderwerp. De wet trad pas in werking in 1820, omdat men besefte dat de bevolking de tijd zou moeten hebben er aan te wennen en voorbereidingen voor de invoering zou moeten treffen. Na 1820 hanteerde het Rijk boetes bij het alsnog gebruiken van oude maten. De problemen rondom het metrieke stelsel waren echter groot. In de praktijk was het in de scholen niet mogelijk om de oude eenheden volledig te negeren, omdat ze toch buiten het schoolplein nog jarenlang volop in gebruik bleven. Leerlingen moesten ook de vele bestaande oude maten kunnen omrekenen in de nieuwe metrieke maten, en andersom. Dat was een tamelijk ingewikkelde rekenkunst, waarop bij onderwijzers examens ook regelmatig kandidaten zakten. 1820 was overigens ook het jaar dat landelijk het verbod op lijfstraffen op school werd ingevoerd. De tik op de vingers, de draai om de oren en de straf met de roe: het was niet langer toegestaan. Men was echter in die jaren van mening dat lijfstraffen heel gewoon bij de opvoeding behoorden. VA N Albtti die tfeise zullen zien of hoofen leien, saJ«t doen te wet cu Ahoo Wij in overweging genomen hebben het Isoage li», lang dat cc in gelegen is, om aan de incunveuieiiteti verbon den aan die veelvuldige :itt dfr K.ooingri|fe bestaande soorten va» malen «11 gewiglet.een einde <e •■naken, door de iMte- ming vail een eenvormig^stdsdi, Wijiits vris^kiHéiulc deelttt, op allo de vetTigl)ogan en behoeften van (iet ilii:M(.»i:iiï[k vér- keer toepasselijk, onderling ia torn noodzakelijk vil naauïvkua- rig bepaald verband «Blaüj - - ZOO IS TIET, dat tVij den flaad. Vom State geltonrd et» IlU't gtmvtit over;eg der Staten-CrtiKnudhebbso gui-dtevon- tl tui en verstaan, gelijk Wij goêdviiitiëii cu Verat **.i Uj deze: Art t. Znotfi'i iif] nntstanilifc'iéden lj,:r sullen vciuovIovb, en uiterlijk. mot den eersten Jartieirf iIDn, taffen 'I» gelievle ul i gi strékt huid van bet Bijk, ïleï.élldti malen en go vt igtun wnrdeu iïijjcvoifit. Na du invnér'ni' n /,i I liet aati riernan 1 ge- eoiloAU zijn ziu'i in. j'1Ml' j.-.U'{| i tvrgtwft te liniitwl KRONIEK VAN OUDORP 2016 •yj Stichting V IlislorischN Oudorp

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2016 | | pagina 37