Een droom die waarheid werd.
Het Laurentiuskoor van Oudorp
Ai
De oprichting
In het begin van de jaren '50 van de
vorige eeuw was Riet Tamis (later Riet
Woldhuis-Tamis) akela bij de
padvinderij. Zij had een goede band
met de kinderen, die haar soms akela
en soms tante Riet noemden. Omdat ze
vaak met de kinderen zong, kwam ze
in november 1953 op het idee om een
kinderkoortje te beginnen. Het
beginnende koortje bestond uit 12
welpen en enkele leden van de
gidsenbeweging.
Snelle ontwikkeling
Het koor groeide sterk in de tijd dat
Riet in het, door de zusters
Ursulinen verlaten, klooster woonde.
Daar kwamen steeds meer kinderen
over huis. Voor de repetities en voor
het speelgoed dat daar aanwezig was.
Riet was namelijk verzamelaarster van
allerlei oud speelgoed, dat ze
restaureerde of repareerde.
Later kreeg ze toestemming om te
repeteren in de St.Laurentiuskerk, op
het koor achter in de kerk.
Een van de zusters Ursulinen, die les
gaven in de St. Josephschool tegenover
de kerk, beluisterde op een dag de
repetitie en vroeg of het koor niet eens
kon komen zingen tijdens de
schoolmis. Dat vond iedereen
geweldig. Zo kreeg het kinderkoor, dat
in die tijd kon worden beschouwd als
de grootste jeugdbeweging in Oudorp,
de naam van Laurentius Jeugdkoor.
In 1954 kwam de uitnodiging van de
heer Booij, dirigent van het
mannenkoor, om samen een dienst te
verzorgen. Dit vanwege het 40-jarig
priesterjubileum van pastoor Pol
der. Voor deze speciale gelegenheid
brachten de koren de driestemmige
Missa Secunda Pontificalis van Perosi
ten gehore.
Toen in de loop van de jaren
langzamerhand ook volwassenen lid
werden en het in de jaren zeventig
een volwassen klassiek kerkkoor was
geworden met 80 leden, kreeg het een
nieuwe naam: het gemengd
Laurentiuskoor.
Op het gevoel
Toen Riet begon met het koor deed ze
het begeleiden maar een beetje "op 't
gevoel"Ze had geen zang- of
dirigenten-opleiding gehad. Dat vond
ze toch een gemis toen het koor groter
werd en daarom nam ze 10 jaar
zanglessen bij mevrouw Kliffen en
40 KRONIEK VAN OUDORP 2015