door een
kleine
molen te
laten
uitvoeren. In
1861 werd
dit molentje
verplaatst
naar het
Wuiver.
De
Oudorpermolen aan de Molenkade
heeft gefunctioneerd tot 1930; toen
besloot het polderbestuur over te gaan
elektrische bemaling. Het verzoek van
machinist de molen te behouden als
woning haalde het niet; de molen werd
gesloopt en er werd voor de machinist
een kleine woning gebouwd (nu
Molenkade 11). Dit pandje is gelukkig
behouden gebleven en heeft
recentelijk nieuwe bewoners gekregen.
Achter de leerfabriek die stond op de
hoek van de Herenweg en de Breelaan
kwam een tweede elektrisch gemaal
ongeveer op de plaats waar thans de
Berkenlaan en de Prunus laan
samenkomen.
In 1938 naam het polderbestuur de
bemaling van de kleine Kraspolder
over. De Kraspolder ligt buiten de
Westfriese Omringdijk en was in feite
een ingepolderd stuk druipland aan de
oever van de Schermer.
Tot 1938 was het een privépoldertje
met een eigen molen, maar deze kleine
molen was in verval geraakt en de
eigenaar trachtte met een petroleum-
motor de bemaling door te zetten.
Na de overdracht van de Kraspolder
aan het waterschap van de Oudorper
polder kwam er ook een einde aan de
Toen werd een start gemaakt met het
'Kanalenplan' voor West-Friesland en
werd het peil in beide boezems gelijk
getrokken. De molens verloren hun
functie en molen A die het dichts bij
de Frieseweg stond werd overgedragen
aan het Openluchtmuseum te Arnhem.
De molen is echter nooit opgebouwd
daar omdat deze in de Oorlog door
een bominslag verloren ging. Ook aan
de oostkant staat nog een molen die
deel uitmaakte dit boezemsysteem (de
Ambachtsmolen).
De Oudorpermolen, vlakbij de Halve-
maansbrug die voor de bemaling van
de Oudorperpolder zorgde is in 1870
van een waterrad gewijzigd in
vijzelbemaling.
De Oudorper Molen stond op de kop
van de Molentocht die de westelijke
rand van de strandwal markeerde. De
molen was evenals de molens van de
Zeswielen een bovenkruier en een riet-
gedekte achtkantige kap maar had een
bakstenen onderkant. Omdat het
oostelijk gebied tussen de strandwal
en de Schermerdijk (Westfriese
Omringdijk) lager was, werd het vanaf
de tweede helft van de 19e eeuw
wenselijk gevonden hulpbemaling
Henk de Visser
ijsbaan die 's winters in de Kraspolder
werd geëxploiteerd. Toen de gemeente
Oudorp in 1963 met een plan voor
Oudorp Noord en een bedrijventerrein
zuidelijk van de Nieuwe Schermer-
weg wilde aanleggen was dit voor het
kleine waterschap niet mogelijk met
deze ambities mee te gaan en werd
een ingenieursbureau en de
Provinciale waterstaat ingeschakeld.
Vervolgens gingen de rechten en
plichten van het waterbeheer over
naar de gemeente Oudorp en werd het
aparte waterschap
'Oudorperpolder' per 1 januari 1970
opgeheven. De gemeente Oudorp ging
op haar beurt nog geen 2 jaar later op
in de gemeente Alkmaar en daarmee
dus ook het waterbeheer. Pas eind
jaren '90 werd het beheer van de
waterbeheersing in Oudorp weer
uitbesteed aan het Waterschap.
Dat was toen het waterschap
Groot-Geestmerambacht dat na 2000
opging in het Hoogheemraadschap
Hollands Noorderkwartier. De huidige
bemaling van de Oudorperpolder
vindt plaats door het elektrisch gemaal
dat zich bevind aan de Hoornsevaart
tussen het gebied van de Breelaan en
het eerste woonerf van de Prunuslaan.
U ziet hier de vlag van het
Hoogheemraadschap wapperen.
De inlaat voor het gebied bevindt zich
bij het Noordhollands Kanaal vlakbij
de Marconistraat en bij de Herenweg
aan het eind van het water bij tussen
De Wieken en De Vuyk bevindt zich
een onderbemaling.
L Foto van de Molentocht, (ca. 1950) westelijk van de strandwal van Oudorp, gezien vanaf de Munnikenweg naar
het noorden. Het middelste huis met het piramide dak huisvest het elektrische gemaal van na 1930
(foto J. de Moei).
Luchtfoto RAF
uit 1943, toen
de kanalisa
tie van de
ringvaarten van
Heerhugowaard
en Schermer
gekanaliseerd
waren en op één
boezemniveau
kwamen.
A Oudorpermolen in 1930 ontmanteld
KRONIEK VAN OUDORP JUNI 2014 «19
