Oudorpse jongen een damwonder
iï
Cor Kunst was het type man, die in de jaren na de oorlog lenigjes aan tot
een uitstervend ras is gaan behoren. Cor was vrijgezel en woonde achter in
het dorp, vlak naast het Gemeentehuis, in één van de allerkleinste huisjes
die in Oudorp stonden, 's Zomers woonde hij achter in de keuken en 's
winters 'verhuisde' hij naar het kamertje vóór aan de weg waar een godin
kacheltje het kleine hokje warm hield.
In dit huis is Cor geboren op 24 april 1911
en ook overleden, op 16 december 1994
Cor leehle zoals zijn ouders
hadden geleefd, simpel en
eenvoudig. Cor kookte nog op
een petroleumstel; hij had een twee-,
drie- en vierpitter. Hij had geen TV,
dat vond hij maar niks. En hij sliep
nog in de bedstee. Hij had nog wel
een radio: alleen voor het nieuws en de
weerberichten. En zondagmiddag om
13.10 uur luisterde hij steevast naar het
commentaar op het politieke nieuws
door G.B.J. Hilterman. Cor had een
handicap. Hij liep mank, overgehouden
van kinderverlamming.
Hij was het type man die de kunst
verstond zo met mensen om te gaan
dat je nooit echt kwaad op hem kon
worden. Hetgeen in overeenstemming
was met zijn twee meest gewaardeerde
karaktertrekken, namelijk rechtvaardige
gestrengheid en een oprechte
geloofsovertuiging. Maar Cor was zeker
niet dom. Zijn beroep was boekhouder.
Hij heeft tijdens zijn leven op enkele
kaasfabrieken gewerkt als hoofd van
de boekhouding. Cor deed aan sport
namelijk de denksport. Hij hield van
dammen en daar was hij een meester
in. Ik herinner mij een partij die
Cor speelde in 1951 (Cor was mijn
buurman) tegen Frans Kunst - overigens
geen familie van Cor, maar wel een kei
op damgebied - de schilder uit Koedijk.
Deze partij duurde twee avonden, maar
werd door Cor overtuigend gewonnen.
Ik ga even verder terug in de tijd.
Het was herfst 1931. De toenmalige
Nederlands kampioen dammen Wim
Rustenburg speel de een simultaan in
Zuid-Scharwoude tegen de 24 beste
dammers uit Noord-Holland. Bij deze
24 was ook Cor.
Na twee en een half uur dammen had
Rustenburg al 23 dammers verslagen.
Hij zat alleen nog tegenover Cor. Na
drie uur dammen keek de kampioen op
zijn klokje: hij moest met de laatste bus
mee naar Alkmaar. Hij vroeg aan Cor:
"Neemt u genoegen met remise?" En
Cor, link - hij moest ook met de laatste
bus mee - speelde hoog spel en zei:
"Nee meneer". Na nog tien minuten
stilzwijgend naar het bord gekeken te
hebben gaf Rustenburg Cor de hand en
zei: "Gefeliciteerd, meneer Kunst."
Toen later op de avond de bus
Oudorp naderde en Cor er op de hoek
van de Munnikenweg uit moest, hield
de kampioen hem in het gangpad
nog even staande en zei: "Kunst heet
u toch hè? Welnu, u heet niet alleen
Kunst, u bent op het dambord ook een
kunstenaar!"
De volgende dag stond er in het
Noord-Hollands Dagblad geschreven
dat een Oudorper remise had gespeeld
tegen de Nederlandse kampioen Wim
Rustenburg, terwijl hij eigenlijk had
gewonnen. Ere wie ere toekomt!
Cor stierfin december 1994. Zijn
dambord is op een rommelmarkt
terechtgekomen. H
Henk Koning
SLkhtittü m
lllitürtschi
Oudorp
10 Kroniek van Oudorp
juni 2012
