Al
Uvjt- tfrfl OVórfó^ oto&fUfy Ucy ovd 4cgpó&Ï3m
cy- j^-c\xSiAt>& bcói- ftc ffuift<Sy jL&lcJió oj^ó "o&icj<xd(SyoCcvS
fccv gff-VYL-dóy Uj bójthj gófZicl^t- t3J typgöïócipi- <SvuhS-
"d <\&i ojo Witt- WW t>oot\j jLétcJLö $ó€óijjr J^'vh£{- góvnjoöbt0 J
CfócsZvhvit4^5ött- Jvjyibó J dtf 6>£utcc Jjif bbótcjaZ><hyoBc\,ófrjé-
dól tfpckK&Cjófividfiy wiólr ccc^ cjiétu)6f ~Jfoé£) kotScjéfëooi-dj*
ftfdttlnjg
Uiiioriidtl
Outforp
OVMHlÓ l&égpljy
dat te vinden is in het Regionaal Archief te Alkmaar. Het betreft
een verklaring van Jacob Dierten en Gillis van Oudesteijn,
beiden schepenen van Heerhugowaard. Zij zijn op de
Jagersplaats, die eigendom is van Sijmon de Widt, aanwezig op
12 juli 1654. Hun taak is het om getuigen te zijn van het feit
dat mr. Jacob van Veen, in opdracht van de Hoge Overheid, de
schuilkerk moet sluiten. Hoe hij eerst de rede van de sluiting aan
Sijmon de Wit uitlegt.
Afschrift, gedeelte uit de acte die luidt:
Dat hij omme en vanwegen ende uit last van de Hoge overheid
ten overstaan van ons schepenen op staande voet te sluiten de
kerke ojie vergaderplaats der pausgezinden in deze huize gesticht
ende opgericht, ende daar op in de kerke geleid ende met gemoede
geadmitteert sijn de deuren van de selve vergaderplaats der
pausgezinden met een grendelslot toegesloten.
De getuigen vertellen verder hoe de deur met een grendelslot
toegesloten wordt met twee zegelen van rode was, ingedrukt
hebbende het zegel van Heerhugowaard. De één over de schotel
op het sleutelgat, de andere tegen het gat aan waar de grendel in
sluit. Daarna wordt aan Sijmon de Widt de acte met het bevel
van Gualter de Raet duidelijk door de secretaris voorgelezen
en overgeleverd. Dit is de tweede keer dat de kerkdeur voor de
katholieken van Oudorp wordt gesloten. Het zal nog een keer
gebeuren. Drie maal is scheepsrecht.
Pastoor B.Voets, een vroegere archivaris van het bisdom
Haarlem, vertelt dat er om te kerken een huis in Huiswaard
genaamd 'De Capelle', De Jagersplaats aan de Huigendijk en een
boerderij aan de Jan Glijnisweg te Heerhugowaard waren.
Het zuidelijkste deel van Heerhugowaard behoorde in vroeger
jaren tot de parochie Oudorp, evenals Ursem, Koedijk,
Huiswaard, Oterleek en een deel van de Schermer.
Derde kerk een boetkerk
Als de vervolging van de katholieken wat geluwd is durft pastoor
H. van Benschop het aan zich in Oudorp zelf te vestigen.
Omdat de heren geestelijken geen eigen bezit mogen hebben
koopt zijn zus Elisabeth van Benschop de boerderij van dokter
van Dijk, in het centrum van Oudorp. Die boerderij staat
op De Geest2, enigszins aan het oog onttrokken, op de meest
westelijke plek van wat nu de pastorietuin is, omringd door
bosgebied. In de schuur van deze boerderij worden de kerkelijke
vieringen gehouden. Nog wel in het geheim. De schuur wordt
in de loop der jaren steeds meer aangepast tot het uiterlijk van
een kerk, een zogeheten 'Boetkerk'. Pastoor H.J.G. van Baaren
schrijft het volgende: "De kerk, die doet denken aan het stalletje
van Betlehem, moet nederig en armoedig zijn geweest. Een
schuur van 16 meter lang en 9 meter breed, wanden van twee
a drie meter hoog, gedekt met een rieten dak en een zolder.
De torenklok van de hervormde kerk kondigt ook voor de
katholieken de kerktijd aan."
Op 21 september 1665 wordt het huis en erf groot een morgen
(oude maat, een morgen is ca. 3 m2) verkocht aan Maarten
Groen, een advocaat te Alkmaar. Pastoor Van Benschop blijft
er wonen3. Zijn opvolger, pastoor J. van Aldenhoven, bewoont
het huis samen met zijn huishoudster Aafje Remme. Pieter Jans
en Maynou, zijn zuster, wonen er zonder huur te betalen. Van
Aldenhoven kiest het voorhuis. Aafje krijgt het kleine kamertje
Pastoor
Henricus van Benschop
26 KRONIEK VAN OUDORP |UNI 2010
