Ai De Randers Herinneringen aan voetbalvereniging Stichting fliitoriscli^ Qadnip Min of meer toevallig werd ik in 1946 lid van voetbalvereniging (v.v.) De Randers. In dat jaar kon ik namelijk een paar voetbalschoenen overnemen van Theo Schot, speler van deze club. Door die overname voelde ik mij verplicht ook lid te worden. Ik heb er echter nooit spijt van gehad. Mijn eerste wedstrijd speelde ik op 1 5 juni 1946 in de junioienwcdstrijp1 Jong Holland A regen De Randers A, uitslag 2-1, aan de Grneneweg. De volgende dag was ik al reserve bij de promotiedegradatie-wedstrijd Bergen 1 tegen De Randers 1 (1-3) om een plaats in de 4e klasse KNVB. Daarna volgde nog Randers 1 tegen Bergen 1, 2-1, waarna De Randers promoveerden. De laatste wedstrijd vond plaats op het Go Ahead-terrein, daar het Randersveld niet beschikbaar was. Het moest namelijk een kwartslag worden gedraaid om aan de voorgeschreven KNVB-afmetingen te kunnen voldoen. Voorafgaand aan deze wedstrijden had de beslissingswedstrijd om het kampioenschap van de le klasse C NHVB. tegen RKAFC 1 plaatsgevonden, gespeeld op het terrein van de Alkmaarsche Boys, aan de Westerweg te Heiloo. Dat was op Tweede Paasdag 1946. In het seizoen 1946/47 eindigden De Randers 1 in de middenmoot, werd het derde elftal kampioen van de 4e klasse NHVB en werden de junioren na een beslissingswedstrijd tegen Alcmaria B, gespeeld op het veld van Alkmaarsche Boys, geen kampioen. In dit seizoen was ik verscheidene malen reserve bij De Randers 1speelde wedstrijden in het tweede elftal en de junioren. In het seizoen daarop werden De Randers 2 kampioen en promoveerden naar de le klasse NHVB. Hiertoe mocht ik ook mijn steentje bijdragen. Het hoogtepunt van de club zou in 1948/49 komen. Blijkbaar waren de verwachtingen hoog gespannen, want iedere zaterdagavond kwamen wij, de spelers - waartoe ook ik behoorde - samen in café Noord-Holland (café De Boer) voor een tactische bespreking onder leiding van trainer J. Rootring. De gedenkwaardigste wedstrijd in dit jaar is voor mij de uitwedstrijd tegen Texel 1Met onze zeer gehavende ploeg wisten wij tegen deze sterke tegenstander de overwinning te behalen. Na afloop waren wij zo blij, dat wij op de middenstip stonden te dansen en te hossen. Dat heb ik nooit meer meegemaakt, ook niet toen wij een klein half jaar later het kampioenschap van de 4e klasse A KNVB behaalden. In de thuiswedstrijd tegen Zeevogels 1 op 6 maart 1949 konden wij via een gelijkspel kampioen worden. De Postharmonie was 24 Kroniekvan Oudorp juni 2009

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2009 | | pagina 24