Aï
Stichting W
Ubtüriichl
Oudorp
Anna Geertmida van der Paauw was getrouwd
met Cornelis Heineken. Zij was eerder gehuwd
met de heer Schumacher, die ambachtsheer van
Oudorp was. De laatste verwierf de titel van zijn
vader. Schumacher sr. had de titel en de rechten
gekocht. H.J. Scholten schilderde het portret in
1853, Van dit schilderij hangt ook een kopie in de
brouwerij van Heineken
opwerpt tot secretaris van Oudorp als deze gemeente weer
zelfstandig wordt. Hij meldt fijntjes dat de gemeente vrijwel
schuldenvrij is, dit in tegenstelling tot Sint Pancras dat een
grote schuld in de boeken had staan. Bakker heeft overigens
ook nog connecties met het Alkmaarse Oude Mannenhuis.
Want in zijn brief tot aanbeveling van zichzelf doet hij daarvan
gewag. Inmiddels is er ook een onderwijzer, voorzanger, coster
en doodgraver benoemd door de kerkelijke autoriteiten.
De heer Waiboer zal zich in de komende jaren tot een zeer
gewaardeerde notabele van het dorp ontwikkelen. In 1816 krijgt
de Ambachtsvrouwe weer meer macht. Waiboer meldt haar dat de
zelfstandigheid van Oudorp weldra weer hersteld zal worden. Hij
is door de Alkmaarders alvast benoemd tot Schout en secretaris van
Oudorp, alsmede tot ontvanger van dijk-, sluis- en molengelden
te Oudorp. Een jaar later weet hij ook nog het ambt van
gemeenteontvanger aan zich te binden. En Bakker..., hij trachtte
nog steeds bij de Ambachtvrouwe in een goed blaadje te komen.
In 1838 trouwt mevrouw A.G. Schumacher-Van der Paauw met
de heer C. Heineken, koopman te Amsterdam. Heineken hield
zich toen nog niet bezig met het brouwen van bier, maar met de
handel in tabak. De laatste gaat zich stevig bemoeien met de gang
van zaken in de kleine poldergemeente. Hij was het oneens met de
opeenstapeling van functies bij een persoon. Maar die trend diende
zich ook al landelijk aan. Dat was voor Waiboer desastreus, immers
die man was rijk geworden van alle emolumenten die zijn veelheid
aan functies hem had geboden. Heineken kreeg dus te maken
met het splitsen van de functies en het benoemen van nieuwe
functionarissen. Beslommeringen die een aantal jaren zijn aandacht
vergden. In die jaren krijgen de katholieken wat meer ruimte en
weet pastoor Houbraken van Oudorp zijn protégé Dirk Blom
naar voren te schuiven als kandidaat voor het burgemeestersambt.
Hij had daarbij handig de familie Heineken voor zijn karretje
gespannen. Binnen het dorp viel de roomse burgemeester minder
goed.
Overigens gaan in het midden van de 19e eeuw de twisten tussen
de regenten van het Alkmaarse Oude mannenhuis en de gemeente
Oudorp over de verschillende benoemingen onverminderd door. De
dading van 1748 is dan helemaal niet meer in beeld en alles wordt
dunnetjes overgedaan. Ook de rechtmatigheid van de leen wordt
weer ter discussie gesteld. Heineken vindt dat hij niet kan besluiten
over de heerlijke rechten van zijn (pleeg)zoon J.G. Schumacher.
Uiteindelijk zullen de heerlijke rechten worden afgeschaft. De titel
blijft echter wel bestaan, maar zonder verdere (politieke) inhoud. B
Pieter van Wigcheren
KRONIEK VAN OUDORP |IJNI 200V 23
