Ai
Stichting V
Hl»rorisdi 1
Owlorj)
uit een bemiddelde familie. Het echtpaar, dat zich in 1866 vanuit
Winkel in Oudorp vestigde, bleef kinderloos. Kennelijk voelde het zich
aangetrokken tot een oud Nederlandse spreuk als naam voor de 'uit
vrije hand' gebouwde boerderij. 'Eendracht maakt macht' drukt het
streven uit naar samenwerking, om in harmonie met elkaar te leven. Er
spreekt tevens een gevoel van tevredenheid en berusting uit.
Het vergulde Paardje
Het is niet bekend hoe oud de boerderij was die eerder op de plek
van 'Eendracht maakt macht' stond. In 1832, bij de invoering van
het Kadaster, was Nicolaas Breebaart (1771-1849) eigenaar van de
boerenhoeve geworden. Breebaart had in Alkmaar de grutterij Het
Vergulde Paardje aan het Luttik Oudorp. Na zijn dood verwierf zijn
dochter Maria Magdalena Stikkel-Breebaart (1800-1854) het bezit.
Haar erfgenamen verkochten de hoeve in 1855 op een publieke veiling
in de nabijgelegen herberg De Vuik. De koper was Jacob Stroomer
(1803-1867). De boerenplaats aan de Munnikenweg was dik honderd
jaar in handen van de familie Stroomer en aangetrouwde familie, van
1855 tot 1969.
26 Kroniek van oudorp juni 2008
Het echtpaar Jan Bijman en Elisabeth Stroomer, dat besloot tot
sloop en nieuwbouw, verkocht 'Eendracht maakt macht' in 1912.
Oomzegger Jacob Janszoon Stroomer (1881-1952) boerde ervan 1912
tot zijn dood. Het eigendom ging daarna over op Johannes Cornelis
Stroomer (1919), die in de Schermer bleef boeren. Zijn vader Pieter
Stroomer (1883-1956) heeft wel op 'Eendracht maakt macht' met
ronde schoorsteen en fraaie dakspiegel gezeten: van 1952 (na de dood
van diens broer Jacob Janszoon Stroomer) tot zijn overlijden. Pieter
Stroomer was de laatste agrarische gebruiker. Zijn weduwe Geertje
Koopman (1889-1970) bleef er wonen tot haar dood.
Plannen afgeblazen
Nadat de gemeente Oudorp in 1969 eigenaar was geworden, werden
plannen afgeblazen voor verbouwing van de stolp tot onderdeel van
het nabije verzorgingshuis De Oldeburgh én volledige sloop om de
Saturnusstraat door te trekken. De familie Tamis is er dankbaar voor.
En zij niet alleen. B
Ed Dekker
