gemeentelijke herindeling met Alkmaar. Ook een
deel van Koedijk werd niet bij Alkmaar gevoegd,
maar bij Sint Pancras.
Een klein jaar later zou het tij voor Willibrordus
keren. Op een avond werd het bestuur van
de woningbouwvereniging Sint Willibrordus
uitgenodigd ten gemeentehuize. Burgemeester
Kok was in 1968 al vertrokken naar de gemeente
Edam-Volendam. Loco-burgemeester Buisman
en wethouder J. Groot ontvingen de bestuurders.
Het was een korte bijeenkomst. Het voorstel van
de gemeentebestuurders was dat Willibrordus voor
overloop van Alkmaar in de Oudorper Polder de
woningbouw zou aanpakken. Wilde de corporatie
dit niet dan betekende dat in feite het einde van de
sociale woningbouw in Oudorp. Uiteraard besloot
het bestuur na kort beraad overweging op het
voorstel in te gaan.
Op dat moment bezat Willibrordus 68 woningen
en 'in de polder' zouden zo'n 1200 huizen
gerealiseerd moeten worden. Deels in hoogbouw,
deels in portiekflats en ook een flink aantal
eengezinswoningen stond op het programma.
Binnen een betrekkelijk korte tijd werd begonnen
met het bouwrijp maken van het gebied en al snel
werden aan de lopende band eerste palen geslagen.
Het bouwtempo van de flats, die net als de overige
woningen, waren getekend door het Rotterdamse
bureau St. van Duin, lag volgens de aannemer op
één woning per dag.
Voor het bestuur een drukke tijd. Groei ging gepaard
aan veel vergaderen en aan veel zaken die een
oplossing vroegen. Er was geen bedrijfsruimte, er was
geen eigen onderhoudsdienst. De administratie werd
ten huize van de administrateur gedaan er was geen
penningmeester. De administrateur rapporteerde aan
de voorzitter.
Oplevering nieuwe woningen
De oplevering van de nieuwe woningen was een
administratief hectische zaak. De nieuwe bewoners
kregen hun woonvergunning van de gemeente
Alkmaar. Ook zij die vanaf de wachtlijst van
Willibrordus aan een nieuw huis werden geholpen.
De wachtlijst, die zoveel jaren had bestaan, werd
binnen enkele maanden opgeheven.
Voor het dagelijks onderhoud werd samenwerking
gezocht met de Alkmaarse corporatie Goed Wonen.
Die woningbouwvereniging bezat veel meer huizen
en kon de werkzaamheden van de toen nog kleine
Oudorper collega's er wel bij doen. Later werd een
eigen Technische Dienst opgezet.
Het kleine bestuur werd ook uitgebreid. Vanuit de
Polder traden nieuwe bestuurders aan en anderen
haakten af. In 1973 werd het 25-jarige bestaan van
Sint Willibrordus gevierd met een eucharistievering
in de Oudorper Laurentius kerk en een werd een
receptie gegeven in het toenmalige motel Alkmaar.
De bouw in 'De Polder' ging gestaag verder. Het ene
complex volgde op het andere en de wieken werden
ook naar andere Alkmaarse wijken uitgeslagen.
Eind oktober 1980 had Oudorp -in navolging
van het Helderse Sluisdijkkwartier en problemen
in Haarlem- zijn eigen spaanplaatgasaffaire. De
Alkmaarse Courant kopte: 'Rode ogen, hoofdpijn
en duizeligheid.Spaanplaatgas in Oudorper
Polder'.
'In 180 woningen hebben de bewoners klachten
geuit. De keuringsdienst van Waren heeft in drie
huizen metingen gedaan en constateert een te hoog
gehalte aan formaldehydegas (spaanplaatgas), dat vrij
komt uit de gebruikte lijmen bij het vervaardigen
van de spaanplaten. Volgens de dienst zullen alle
woningen wel te lijden hebben van het gas. De
bewoners zijn ernstig bezorgd', volgens de krant.
Publiciteit spaanplatgas
Eind oktober zochten de bewoners de publiciteit
en meldden dat Willibrordus 'er niets aan wil doen'.
Het bestuur zei op dat moment nog van niets te
weten. De bewoners meldden dat het bestuur de
cijfers allang bezat en dat de klachten toenamen.
Ze waren boos dat de woningbouwvereniging
wel van alles af wist, maar er weinig aan deed
om de klachten te verhelpen. Er werd een
huurderbelangenclub in het leven geroepen en
die zou tijdens de algemene ledenvergadering
van november 1980 met de resultaten van een
ledenraadpleging naar voren komen.
De krant meldde een paar dagen later: 'Willibrordus:
aannemer aansprakelijk' en 'Slechte ventilatie is
oorzaak spaanplaatgas'.
TNO verrichtte onderzoek en ook de aannemer
werd een oplossing gevraagd. Volgens het bedrijf was
goedgekeurd materiaal gebruikt. Voorzitter W. Kaak
stelde vast dat het bestuur actief achter een oplossing
zou blijven aan gaan. Hij adviseerde de bewoners in
elk geval de mechanische ventilatie in de huizen te
laten draaien. De huurders van de woningen in de
molenbuurt bereidden zich voor op de aanstaande
ledenvergadering.
Tijdens die vergadering ontstond er zoveel tumult
over de gebrekkige communicatie met de leden
en over de slechte wijze waarop het bestuur met
klachten zou omgaan dat dit leidde tot het indienen
van een motie van wantrouwen.
Terug naar de spaanplaatgassituatie. Na de
publicaties in de Alkmaarsche Courant liep de
Kroniek van Oudorp
2007
22
