Kijken, schetsen en schilderen Dirk Oudes, een telg uit een geslacht van handelsmensen, was in de eerste plaats uurwerkmaker en handelaar in edele metalen. Pas later werd Hij ook kunstschilder en tekenaar. Tijdens zijn trektochten door de Noord-Hollandse dreven op zoek naar 'handel' - te repareren uurwerken, goud en zilver dat bij de landelijke bevolking 'overtollig' was - nam hij waar. Een waarnemen dat zich pas later zou gaan uiten in een enorm oeuvre aan tekeningen en schilderijen. Een man die met zijn vrouw Aalt ie en hun enige zoon Jaap -die ook 'meesterlijk kon tekenen- aan de Kanaaldijk E9 (later 10) in Oudorp kwam wonen. De Kanaaldijk werd na de Alkniaarse annexatie van Oudorp in 1972 omgedoopt tot Randersdijk. De nummers bleven overigens gelijk. De familie Oudes woonde daar van 1927 tot 5 maart 1967. Op die dag overleed de schilder, zijn laatste tentoonstelling in het raadhuis van Heerhugowaard was toen nog gaande. Inmiddels is Dirk Oudes een wat bekendere kunstenaar geworden. In Huize Kranenburgh aan de Breelaan in Bergen liep tor half mei een tentoonstelling van Oudes' werk. Een aantal schilderijen en een deel van zijn schetsboekjes zijn daar te zien. Ook maken de originele schil derijen veel meer duidelijk wat voor een begees terd schilder Dirk Oudes is geweest. De fraaie monografie over zijn werk onder de titel 'Dirk Oudes. Een kinderlijke natuur, met fantasie en talent begaafd' van Rob Smolders geeft niet dat beeld dat de originele werken uitademen. Dirk Oudes was een van de kunstenaars die deelnam in de Alkniaarse kunstenaarsgroep 'Doorwerken'. Hier waren onder andere ook de kuiper Koos Stikvoort, Hein Heertjes en Jan van Dok lid van. Ook twee mannen die naast hun 'normale' werk van huisschilder en antiquair bet penseel met verve hanteerden. Overigens had Stikvoort in tegenstelling tot de anderen wel een schildersopleiding gevolgd aan de academie van Antwerpen. Toch was Oudes niet iemand die flink aan de weg timmerde. Hij voelde zich wel eens wat miskend. Hij begon met tekenen en schilderen in de jaren dertig van de vorige eeuw. Een moeizaam begin, want waar moet je begin nen? Hoe zet je iets op? Iedereen die een potlood of penseel hanteert in zijn vrije tijd zal dat beamen. Dan nog de keuze van liet onderwerp en veel aspirant kunstenaars haken dan af. Zo niet Dirk Oudes. Hij worstel de door. Kreeg her en der een advies, maar het wilde in het begin nog niet erg lukken. Pas toen de Duitse tekenleraar Erwin Bowien zijn geluk in Nederland ging beproeven en zat te tekenen bij de Friesebrug (de oude wel te verstaan) trok Dirk Oudes de stoute schoenen aan en vroeg die onbekende om raad. Hij vuur de talloze vragen af op Bowien en de Duitser was bereid om de Nederlander met raad en daad bij re staan. Een korte cursus in de praktijk. Ze trokken er ook veel samen op uit om buiten te werken. In die periode ontwikkelde zich het handschrift van Oudes heel snel. Hij werd zeker der en werd steeds origineler in zijn werk. Sommigen zouden het primitief noemen. Maar het was en is alleen maar een andere manier van zien en verwerken van dc gegevens die hij in zijn schilderijen wilde opnemen. Volgens mensen uit zijn tijd was elk stukje papier, tot zelfs de marges van de krant, materiaal om op rekenen. Dat spreekt ook uit de vele duizenden schetsjes die hij in zijn trouwe bondgenoot, het schetsboekje, maakte. Die kleine prentjes werden thuis verder uitgewerkt tot een schilderij. Vaste punten in Kroniek van Oudorp 2006 42 Dirk oudes: een Oudorper schilder en klokkenmaker

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2006 | | pagina 41