In gesprek met. Gerrit Jongebloed over Ik bel op dinsdagmiddag 7 juni 2005 aan bij de familie Jongebloed, wonende aan de Herenweg 22 te Oudorp. Omdat de drukbel het laat afweten tik ik op het raam,Dan gaat het raampje in de voordeur open en daarachter staat Gerrit Jongebloed. Inmiddels verschijnt ook zijn vrouw Gre achter de voordeur en zegt tegen mij: Kom maar even achterom'. Zo gezegd, zo gedaan. We nemen plaats aan de tafel en ik vertel hem waarvoor en namens wie ik een gesprek wil. Gerrit Jongebloed is geboren in Burgerbrug in 1922, maar woont nu reeds meer dan tachtig jaar in Oudorp. Eerst in het zogenoemde werk manshuisje, later in het ouderlijk huis, waarin hij en zijn vrouw nu nog steeds wonen. Om streeks begin jaren dertig van de vorige eeuw, kwamen er vier kavels grond re koop. Daarvan kocht zijn vader er een -als hoogste bieder- en liet er direct een huis op bouwen en wel met de hoogste top. Het kreeg de naam 'Huize de Spits'. Hoe kwam de knokploeg tot stand? Gerrit Jongebloed spreektliever van verzets groep. Het was in de oorlog en sommige mensen trokken de stoute schoenen aan. Door een noodlottig ongeval kwam Gerrit's vader tijdens de oorlog om het leven, Gerrit was toen een jongeman van ongeveer 22 jaar, vol idealen en bruisend van energie Zoals menige jongeman in die tijd, dook ook hij onder en wel in de Noordoostpolder. Hij verrichtte hier onder andere graafwerkzaamheden. 'Maar soms was je ook daar niet meer veilig'. En zodoende keerde hij weer terug naar zijn ouderlijk huis in Oudorp. Gerrit's zus Corry werkte bij het distributie-kan toor in het raadhuis van Oudorp. Ze kreeg ver kering met ene heer Wopereis. Deze heer kwam uit Ulft en was ondergedoken in Schermerhorn. Daar werd een kermis gehouden en zo vonden Wopereis en Gre elkaar. Waar een kermis al niet toe kan leiden. Ondertussen bevond zich in huize van de familie Jongebloed in het diepste geheim het vergaderlokaal van de verzetsgroep. 'Maar op een dag', vertelt Gerrit Jongebloed, 'terwijl men weer in vergadering bijeen was, kwam er met veel lawaai een militaire auto aan met daarin twee Duitse officieren. Dat was even schrikken!' Zij stopten voor het huis en vroegen aan Ger rit jongebloed: 'Waar woont de burgemeester?' Burgemeester Bos in die rijd. Hij wees hen de weg, maar na een korte tijd keerden zij terug en sloegen na liet raadhuis meteen linksaf. Dat heette Raadhuisstraat nu is dit de Kerklaan. Ze vroegen daar aan een zekere mevrouw Reinie op nieuw: 'Waar woont de burgemeester?' Ook zij zal hen dezelfde weg hebben gewezen: namelijk het tweede huis naast de Rooms-katholieke kerk. Destijds bevond dit zich naast café Morsch; nu gelijk naast Po-on en Floris' rijwielen. De auto met de Duitse officieren droop af. 'Maar intussen was er grote onrust', vertelt Gerrit Jongebloed. Samen met een buurjongen vluchtte hij over landerijen en sloten om de verzetsgroep (in vergadering bijeen) te waarschu wen. Maar ook zij had al onraad geroken: men was op zijn hoede. Nog een pikant detail was, dar op het platte dak van familie Zeeman, de kort daarvoor gedropte wapens in jute zakken zo voor het grijpen lagen. Er zal na afloop van dit voorval een heel diepe zucht zijn geslaakt. Ander voorval 'Een ander voorval', vertelt Gerrit jongebloed, 'was dat enkele leden van de verzetsgroep in de (voor de Duitse bezettingsmacht) gegraven (één) mansputjes de wacht hield om een trans port mannen uit Heerhugowaard te overvallen en die te bevrijden uit Duitse handen. Maar er kwam helemaal geen transport. Maar gevaar lijk was dit alles wel, want de vijand strafte het Kroniek van Oudorp 2006 40 De verzetsgroep Oudorp

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2006 | | pagina 39