opgehaald (taak voor de aanvoerder) want als er een contributieschuld van enkele weken was ontstaan, dan werd die in de praktijk zelden meer geneutraliseerd. Niet iedereen had in de crisisjaren nog voetbal schoenen, zodat het regelmatig voorkwam dat die onderling moesten worden geleend voor het spelen van een wedstrijd. Alle attributen waren in 1937 totaal versleten en er was geen geld om ze te vervangen, zodat het eind kwam met niet in te lossen schulden. Het veld werd door de gemeente direct weer verpacht aan een boer om er schapen te weiden en het enige dat aan de club herinnerde waren twee doelen. Sportief succes was er in 1933, merkwaardig ge noeg ook het jaar waarin zij voor de eerste keer zou ophouden te bestaan. Op maandag 4 maart 1935 viel in de krant te lezen dat WO 1 thuis met 4-3 van Geel Zwart uit 't Zand had gewonnen, waarna de kampi- oensvlag gehesen mocht worden. Vervolgens moest er in een soort nacompetitie van twee tweede klasse kampioenen (WO en Sint George uit Spierdijk) en de degradant uit de eerste klasse (SEW uit Nibbixwoud) in com- petitievorm worden gestreden om twee plaatsen in de eerste klasse Diocesane Haarlemse Voetbal Bond (DHVB), afdeling Alkmaar. Op zaterdag 18 mei van dat jaar versloeg WO in de laatste wedstrijd SEW in Nibbixwoud met 6-0 en promotie was een feit. Overigens was het in die jaren echt niet zo dat er op de maandag een verslag in de krant stond van de wedstrijden van het afgelopen weekend. Vaak stond dat de zaterdag erop pas in de krant als een soort voorbeschouwing van de komende wedstrijd van dat volgende weekend. Het aantal elftallen van WO was op het hoog tepunt drie seniorenteams, één junioren- en een aspirantenteam. Het derde elftal bediende zich bij uitwedstrijden nogal eens van de vracht wagen van Piet Schot waarbij er 13 man in de laadbak plaats nam en ze op die manier de plaats van hun tegenstanders bereikten. Kolping Boys (1939 - heden) Aangezien aeze vereniging nog springlevend is past zij eigenlijk niet in het rijtje van vergane voetbalglorie, zoals de aanhef van dit artikel suggereert. Voor de compleetheid zullen we haar toch kort even rondom de oprichting memoreren. Kolping Boys is als een voortzetting van SDW en WO te beschouwen, want weer kwam het tot een heroprichting in Oudorp vanuit de Sint Jozefgezellen en opnieuw stond een kape laan aan de wieg van het bestaan. In dit geval kapelaan Velzeboer met de latere ereleden van Kolping Boys, te weten Tom Bos, Arie Groot, Klaas van Baar en enkele anderen. De club voetbalde in de eerste jaren in hetzelfde shirt als WO en ook op het veld dat WO ach ter de Sint Jozef lagere school had achtergelaten, inclusief de twee door WO achtergelaten doe len. De leden zelf hebben gewroet en gespit tot het schapenweiland enigszins voetbalrijp leek. Men speelde daar tot 1961. Toen werden de twee velden midden in het dorp aangelegd. Daar speelde handbalclub AHC Kolping haar wed strijden. Deze club is vrij recent de uit Kolping Boys voortgekomen. Veelvoorkomende naam: Kolping De naam Kolping was in die tijd nogal popu lair, want in de jaren '30 toen WO actief was, bestonden er bijvoorbeeld de clubs Kolping (Helmond), Adolf Kolping (regio Utrecht), Kolpingsglorie (Amsterdam) en zelfs Kolping Boys (Leiden). De laatste club was in 1936 via een fusie (tot DOCOS) al opgeheven, toen de Oudorpse naamgenoot werd opgericht. De Duitser Adolf Kolping is in feite de oprichter van de gezellen verenigingen en vandaar dat zijn naam regelmatig weed doorgekend aan subacti viteiten van de Gezellenverenigingen. Voetbalclubs in het Ooievaarsnest Vanwege hun neutrale karakter zijn alle clubs uit het Ooievaarsnest vanaf hun oprichting lid geworden en gebleven van de KNVB. Evenals voor de bovengenoemde katholieke clubs gold ook voor deze verenigingen dat zij klein in aantal waren: een paar senioren elftal len en een enkel aspiranten team was zo'n beetje de standaardomvang. Het vermoeden bestaat dat van de clubs vóór de oorlog het laagste elftal (bijvoorbeeld SDW 3 of MEVO 2) feitelijk een Junioren elftal was. ASV (1933 - 1934) Deze club bestond slechts een enkel jaar en ging vervolgens verder als MEVO. Van de club is weinig bekend. Ze speelde in een lichtgroen shirt en zwarte broek. De heer A.J. Kuijs was secretaris en consul van de vereniging. Het veld dat zij bespeelde lag in het verlengde van de Ooievaarstraat. ASV had drie senioren- en één aspirantenelftal. Kroniek van Oudorp 2006 24

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Kroniek van Oudorp | 2006 | | pagina 23