B
'I
ns
'et
Open einde met blinde vlekken
Terug naar huis
Eric Berkhout
15
M
Als u een foto van Aldert en/of Olga in bezit
heeft, houden wij ons zeer aanbevolen.
schier oneindig, en daar komt bij dat er
geen namen van overlevenden worden
genoemd. Drie keer werd zijn schip tot zin
ken gebracht, en naar verluid hield hij er
alleen bij de derde keer een gebroken voet
aan over. Hiervoor kwam hij in een IJslands
ziekenhuis terecht. Toch schrok het hem
niet af, want na zijn herstel scheepte Van
Petten zich als tweede machinist in op een
troepentransportschip. Echter, ook deze
kreeg te maken met een torpedo, waarna
hij aanspoelde opTrinidad, een eiland voor
de kust van Zuid-Amerika.
Naar zeggen begon hij direct na afloop van
de oorlog naar huis te schrijven, maar'Tan-
te Pos'draaide kennelijk op een laag pitje.
Het is pas in de lente van 1948 als er voor
het eerst een brief op de mat ploft in De
Rijp. Na ruim acht jaar eindelijk een teken
van leven van de dood gewaande zoon.
Voor vader Kees komt het bericht te laat,
hij is in augustus 1937 al overleden.
bekrompen, na-oorlogse gemeenschap
trok ze daarom veel bekijks, vooral de
jeugd moest haar gewoon gezien hebben.
Het vervolgverhaal is er overigens een van
aardig wat blinde vlekken, en een met een
niet zo'n happy end. Om daar maar eens
mee te beginnen. Moeder Trui was dan
wel blij met de thuiskomst van haar zoon,
maar het feit dat Olga een heel ander ge
loof aanhing dan het doopsgezinde waar
ze Aldert mee opgevoed had, stemde haar
bitter. In een verzuild Nederland botste dat
toen nog, en wel zodanig dat hij en Olga el
ders onderdak moesten zoeken. Het werd
de tot schuur gedegradeerde woning aan
de overkant, waar nu Vlaander 9 staat.
De blinde vlekken zijn wat er van Aldert,
Olga, maar ook van Trui van Petten terecht
is gekomen. Ondergetekende heeft werke
lijk niets kunnen vinden wat er van Aldert
en zijn vrouw geworden is. Er is zelfs geen
foto van hem.
Die is er wel van zijn ouders. Op deze prach
tige plaat van vóór 1937 zien we geheel
links Kees van Petten, naast hem Geertrui-
da van Petten. Geheel rechts staat Maria
Appel, die daar toen wellicht inwoonde.
•P*
ie-
■lis
da
:h-
an-
en,
□e-
>ok
Met het K.N.S.M.-schip'Boskoop' kwam hij
op zaterdag 26 november 1949 aan in de
haven van Amsterdam. Daar kon een dol
gelukkige moeder hem in de armen slui
ten.
Toch was er in die jaren wel het een en an
der gebeurd. Tijdens zijn verblijf op Trini
dad had hij kennis gemaakt met een plaat
selijke dame. Het kennismaken mondde
uiteindelijk uit in een huwelijk, en hij be
sloot haar - kennelijk nog niet gehinderd
door iets als een vreemdelingendienst
- mee te nemen naar Nederland. Oogge
tuigen uit die tijd spreken van een 'hele
happening'. Met haar roots in Trinidad had
Alderts bruid - Olga heette ze - natuurlijk
niet zo'n melkblanke huid zoals men dat in
het De Rijp van eind jaren veertig gewend
was. Ze was zwart, meer dan honderd kilo
en sprak geen woord Nederlands. In een
