Cora Ney-Bruin
24
De mensen achter de museummolen.
Vijftig jaar museummolen, 50 jaar vrijwil
ligers
Het ontstaan van de Schermer, hoe mo
lens eeuwenlang de polder hebben droog
gehouden, hoe de molenaar werkte en
leefde, worden bewaard en verteld in de
museummolen. Het eerste jaar staat de
teller al op 8000 belangstellenden. Een
groot succes. Maar de molen moet draai
en, evenals beide andere molens naast het
museum en jaarlijks is er veel onderhoud.
Bezoekers moeten worden ontvangen.
Om de molen maalvaardig te krijgen zon
der het waterpeil in de Schermer te ver
storen (dit peil wordt beheerd met elek
trische aangedreven gemalen), is er een
zogenaamd eigen 'maalcircuit' met een
overstort gemaakt. Zo kunnen de bezoe
kers toch precies zien hoe een watermolen
werkt.
Met dank aan Fred Oudejans voor zijn ver
haal en de foto's.
Winterfoto: Martin Dalenberg, met dank
daarvoor. Zomerfoto: E. Berkhout
Het museum groeit. Het schuurtje naast
de molen wordt in 1980 vergroot tot ont
vangstruimte, een paar jaar later wordt een
diazaal aangebouwd. Er komt een winkel
bij, een tentoonstellingsruimte, een gele
genheid om een consumptie te gebruiken
en er wordt een schuur bijgebouwd met
een filmzaal. En dit alles is het onmisbare
werk van vele enthousiaste vrijwilligers.
Als authentieke molen met drempels,
smalle oude deuren
en trappen, is de mo
len niet toegankelijk
voor mensen in een
rolstoel. Ook is de
molen vrij slecht be
reikbaar met open
baar vervoer en is
er concurrentie van
molens op de Zaan-
se Schans. Maar
ondanks deze be
lemmeringen neemt
het bezoekersaantal
nog steeds toe tot
momenteel onge
veer 28.000 bezoe
kers per seizoen. De
meesten zijn buiten
landse toeristen. De
molen is uniek in zijn
soort, niet afgeleid
door andere attracties is de geschiedenis
van de Schermer te horen in het gekraak
van de molen en het geluid van de wieken.
De molen(s) anno 2018
