4
I
Sluiting
Eric Berkhout
16
lijk Joods meisje vond onderdak bij Klaas
en Dieuw.
Helemaal gezond was hij overigens niet,
iemand vertelde: 'Rissie was maagpatiënt,
hij dronk liters melk per dag..'
Eind jaren zestig begon in Nederland het
winkelen te veranderen. De eerste super
markten deden hun intrede. Of Klaas Ris
daar echt last van heeft gehad, is een on
bekend. Wat we wel weten is dat hij het in
mei 1970 voor gezien hield. Hij was toen
eenenzeventig, dus 'het werd wel eens
wat'. De winkel werd verkocht'aan een stel
van buiten', die er overigens nog steeds
wonen. Ris en zijn vrouw gingen in het
huisje ernaast wonen.
Klaas Ris overleed op 29 oktober 1978 en
werd evenals zijn vrouw, die al enige tijd
eerder was overleden, gecremeerd in cre
matorium Westerveld in Driehuis.
D
A
V
n
o
t<
a
ir
h
I-
h
w
r<
H
e
z
z
II
d
H
n
ti
v
N
tf
H
d
n
Zl
n
van horen, zien, maar ook zwijgen. Klaas
Ris kon dat. Het omgaan met zijn klanten
bracht dit met zich mee. Het mondde uit
dat hij voor sommigen als een vertrou
wenspersoon werd gezien, maar ook in
een vergaande service naar zijn klanten
toe. De service de hij leverde was onge
kend, maar eerlijkheidshalve, dit kwam
vaak voort uit zijn eigen vergeetachtig
heid. Vóór het thuisbrengen van de bood
schappen kwam hij eerst langs met het
boekje om te noteren wat er nodig was,
het zgn. 'boodschappen vragen'. Met het
afleveren was hij steevast iets vergeten.
Dit kwam hij dan nabrengen. Een bekend
verhaal is dat hij ergens vergeten was wit
te bonen af te leveren. Deze moeten eerst
een nacht 'in de week', anders zijn ze on
eetbaar. Nabrengen was meestal avond
werk, en als hij niemand meer zag, was
hij niks te beroerd om de bonen alvast in
een emmertje water te zetten. Wat ook on
der service viel was het uitlenen van zijn
gelijkrichter - tegenwoordig noemen we
dat een acculader- waarmee mensen hun
accu weer van spanning konden voorzien.
Rissie had een groot hart, in WO II had hij er
plotseling een dochter bij. Een waarschijn-
De buitenkant van de winkel
snru»
