Vrouwe Salto, de (ongewenste) burgeres van Driehuizen
De komst van de nieuwe burgeres
N
Verhuizing naar Stompetoren
D
22
Begin 1984 neemt het gemeentebestuur
van de Schermer het besluit om het beeld
genaamd Vrouwe Salto van beeldhouwer
Nic. Jonk uit Grootschermer aan te kopen
voor 62.500 gulden. Het zal op een sokkel
geplaatst worden in het plantsoentje van
Driehuizen, met de voorkant richting de
weg en de achterkant richting het aan het
plantsoentje grenzende huis.
Het is november 1984 en het beeld wordt
geplaatst. Een mooi beeld, zo reageren
de meeste dorpsbewoners. Maar de ma
nier waarop zij op haar sokkel is geplaatst
wordt al snel als een probleem ervaren.
Nog dezelfde dag schrijft de bewoner van
het naastgelegen huis dat hij en zijn vrouw
nu, tegen hun zin, moeten aankijken te
gen het naakte achterwerk van Vrouwe
Salto, in een later krantenartikel noemt
hij het zelfs 'eetlustbedervend'. Dat kan zo
Burgemeester Van het Kaar is boos. De
handtekeningenactie tegen de komst van
het beeld is hem in het verkeerde keelgat
geschoten. Persoonlijk vindt hij het een
mooi beeld en een aanwinst voor het dorp,
daarbij is beeldhouwer Nic Jonk een goe
de vriend. En zo komt het dat het beeld
een maand later plotseling uit het dorp
verdwijnt en daarna staat mooi te zijn in
de tuin van de burgemeesterswoning in
Stompetoren.
H
w
SC
m
d<
d;
ru
O|
Vi
C
c
v
s
n
V
o
n
h
n
S
b
n
z
b
n
tf
b
9
h
n
h
A
s<
b
e>
sc
ei
ni
al
Naast de weg naar de brug, in het midden van het dorp Driehuizen, ligt een klein plantsoen
tje. Als het café van Hark Visser in 1925 door een brand is verwoest, wordt op die plek een
plantsoentje aangelegd, door de bewoners het Harkenveldje genoemd. Een naam die mis
schien alleen de oudste inwoners zich nog zullen herinneren.
niet blijven. Hij verzoekt de gemeente om
de sokkel een kwart slag te draaien zodat
de achterkant naar de ringvaart wordt ge
richt. Burgemeester Van het Kaar gaat bij
de familie op bezoek en spreekt af aan
hun wens tegemoet te komen. Echter, dit
kost de gemeente 600 gulden en daar is
de gemeenteraad het niet mee eens. In
middels wordt duidelijk dat toch niet ie
dereen het beeld weet te waarderen
en er ontstaat een heuse 'rel' in het
dorp. Het komt zelfs tot een hand
tekeningenactie om het beeld niet
alleen de draaien maar zelfs weer te
verwijderen. 'Dorpsburgemeester'
Arie Schermerhorn, destijds voorzit
ter van de Driehuizer Gemeenschap,
onderhandelt met de gemeenteraad
met als resultaat: Vrouwe Salto blijft,
maar wordt een kwart slag gedraaid,
degenen die het beeld niet mooi vin
den zullen er wel aan wennen. En zo
keert de rust terug in het kleine dorp
je. Of toch niet?
