ft
s
Fred Hoek
45
•r-.
25 juni
men zich
len, in de
mensen geen brood meer zagen in het in
stand houden van een kerkgemeenschap
met zo weinig leden. Maar de leden van
de kerkenraad: Barend Langerijs, Dirk de
Moes en Freek Eijk verweerden zich pu
bliekelijk door naar buiten te brengen wat
er al, zo binnen de Lutherse gemeente, aan
positieve zaken aan de orde kwamen. Zij
signaleerden, nogal aanmatigend, dat de
Lutherse gemeente een 'geestelijk centrum
te midden van een ongeloovige en socialisti
sche omgeving' was.
Kennelijk was de opbrengst van de bazaar
en verloting voldoende om de verbou
wing te beginnen.
De dakeningreep had tot gevolg dat de
pastorie een ander dak kreeg. Het veran
derde van een steekkap in een Mansar
de (gebroken) kap. De oorspronkelijk in
schoon metselwerk uitgevoerde voorge
vels waren kennelijk zo slecht dat geko
zen werd voor de goedkope methode. De
gevels werden gepleisterd in blokmotief,
waardoor de eclectische stijl nog meer
werd benadrukt. De penanttorentjes kwa
men niet meer terug. De andere gevels
werden gerepareerd. Uiteindelijk kon de
gerestaureerde kerk op 9 december 192
worden ingewijd.
De combinatie De Rijp-Monnickendam
heeft decennia lang bestaan, daarna werd
contact gezocht met de Lutherse gemeen
te in Alkmaar. Deze verbintenis bleef be
staan tot de jaren zeventig. Maar de finan
ciële middelen slonken, en voor het meest
noodzakelijke onderhoud werd het orgel
verkocht voor twaalfduizend gulden.
In 1969 kwam de gemeente De Rijp met
het voorstel om de kerk en bijgebouwen te
slopen om daarna een parkeerterrein in te
kunnen inrichten. De toenmalige Stichting
Redt De Rijp toonde zich tegenstander van
deze ingreep en zorgde er voor dat het
complex op de lijst van Rijksmonumenten
werd opgenomen onder nummer 17132.
Bronnen:
- Hoe het Lutherde in Nederland, deel 2, blz.
228 t/m 237door Th.A. Fafé, 1997
- Martin Luther en de zwaan, door dr. Sabine
Hiebisch, 2014
- Luthers Idee wird zu Stein, Deutsche Stif-
tung Denkmalschutz, Oktober 2016
Architect Cornelis de Jong beijverde zich
voor het verkrijgen van vergunningen
en het aanvragen van subsidies bij de
overheden. De aannemer Bouke Ent zet
te zich in om het bouwkundig herstel te
bewerkstelligen. Als toetje bracht de Rus-
sisch-Mexicaanse kunstschilder Luis Fileer
muurschilderingen aan in de kerkzaal. De
schilderingen werden 25 jaar later, per on
geluk, gedeeltelijk overgeschilderd omdat
de verf door vocht van de muren kwam.
In 1986 kwamen ook de penanttorentjes
weer terug, eigenhandig getimmerd door
Cornelis de Jong.
Nu (2017) zijn we weer toe aan een res
tauratie. Voor de hoognodige ingrepen
is 400.000 euro nodig. Via crowdfunding,
onder het motto: Ik geloof erin!', wordt ge
probeerd de eerste 10% van het restaura-
tiebedrag bijeen te krijgen.
Er volgde verkoop 'om niet' van de kerk en
bijgebouwen aan de inderhaast opgerich
te Stichting 'De Groene Zwaan'.
Met beperkte middelen aan materieel en
materiaal werd in 1970 de restauratie aan
gevangen nadat eerst een vergunning en
subsidies waren geregeld. Het aanvanke
lijk gebruik van de overgebleven Lutherse
lidmaten liep terug en hield tenslotte op.
In september 1961 werd de laatste kerk
dienst gehouden. Het gebruik werd voort
gezet als cultureel centrum.
?er raak,
aan re-
kosten
gulden
draag-
iers ver
2 tot 5
i op de
in hotel
bazaar
miseerd,
Timigen
?s plaats
kte vloer
s gelegd
laakt om
ken..
delijk te-
n de ge-
i. Een sa-
ente van
eren dat
eken liet
m de vo-
iiet meer
in diver-
erhuurd.
?woners-
nd. Een
de buur-
Mon-
rmerend
de do-
neenten
amenlijk
)lad 'De
w
i
ft
H
Jgj
ir<
5T»
a.
tl
i'
A
1
il
0>'
f
3
d
r -
4?'
ri
if
J
l I
