J i Baas' Gerrit Rot in 1940 Oorlogsvlammetje Een paar cijfers 6 I rl c i. In 1866 werd het allereerste gasfabriek-je van De Rijp gebouwd wat nu het woonhuis van baas Rot is - in 1900 verrees er een voor die dagen modern bedrijf naast: dat 'De Maatschappij' f 13.000 gul den kostte. Het begon met zegge en schrijve dertig afnemers, die tezamen meer dan genoeg hadden aan een gashoudertje voor 300 kubieke meter, welke meestentijds niet eens 'zakte' omdat niemand het comfoor aan had. Later is er een grotere gashouder bijgebouwd, die echter in de eerste oorlog, toen de ijzerprijzen zo schandalig hoog lagen, werd verkocht. De houder van nu is nog maar een dreumes maar ze kan de duizend gas klanten en de straatlantaarns tezamen gemak kelijk baas blijven. Op 24 Januari was Jan Boom Junior jarig en elk jaar wordt deze dag gevierd - de erflater wilde het zo - door de vennoten, de commissarissen en de directeur en dan gaan één moeite, de balans en de verlies- en winstrekening onder de hamer door wordt bepaald of de deelgenoten een stuk van de winst zullen krijgen, als er winst is tenminste. De beherende maatschappij heeft echter niet alles op een kaart staan, want met een maatschappelijk kapitaal van fl. 226.000 was in die dagen rond 1860 een aardig eind vooruit te komen: er werden lande rijen en effecten gekocht en omdat Jan Boon Junior haringreder was geweest van een paar buizen en in moderner tijden een enkele zeillogger, die over de Zuiderzee en later via Den Helder ter visvangst togen, had hij het zo beschikt dat een deel van zijn nalatenschap ook aan de haringvisserij ten goede zou moeten komen. Ge weet nu tevens, waarom de Rijpster„Maatschappij" aandelen bezit in de Doggermaatschappij, die nu nog haar schepen naar de haring- gronden zendt. Er liggen soms vreemde banden tussen een gasfabriek en een ha ringvisser.... <1 I a Met dat gasfabriekje is het een tijdje niet zo'n florissante geschiedenis geweest. De prijsbeheersing drukte er net zo hard op als op andere ondernemingen. Fabrieks baas Rot vond het maar een toer om te blijven draaien. Ondanks zijn volkomen verouderde outillage bleven de lantaarns uit 1880 echter nu ook branden - zelfs tot uitzonderlijk diep in de bezetting - en de duizend klanten van de fabriek hielden haast de hele oorlog door - zij het mager - een vlammetje onder de soep. Natuurlijk werkt het bedrijfje niet helemaal economisch, maar wat er daardoor min der binnenkomt, maakt de oude Rot weer dubbel en dwars goed met zijn vernuft, dat feitelijk te lang heeft gesluimerd in dit r WW ■n ■s UR X' I 11 Ist 1 z

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2017 | | pagina 6