Eric Berkhout
19
a
1
L
hoeveel
Dit va-
>en. Er is
ikel drij-
n goud
en daar
je eron-
uwwerk.
ordelijke
iooi zien
it van de
daar te-
beiders-
aze kant
istenaar/
Wytema
)t ons uit
van bin-
irdplaats
houten
aal in de
Verkelijk
iden als
at Weef-
l valt op
alles er
i voluten
dat je er
De twee
s maken,
De tijd heeft duidelijk niet stilgestaan
in Zaandijk. We komen langs een heuse
brouwerij (met proeflokaal) en de omdat
de secularisatie ook hier zijn sporen heeft
achtergelaten, is de kerk omgebouwd tot
Ok, de redactie was vergeten er in de
Kroniek het tijdstip erbij te zetten en ook
stond er niet expliciet dat de zomeravond-
wandeling op 21 juni was.Toch moeten we
ons beraden of we door willen gaan met
deze wandelingen. De gidsen hadden er
veel tijd en werk ingestoken en dan zijn
tien belangstellenden op een vereniging
van 800 leden toch op z'n minst magertjes
te noemen.
ug over
Zaanse
en hui-
anstreek
gewoon
londerd-
Jeur niet
al Klaas weet feilloos wie welk winkeltje
uitbaatte en hoe deze heette. Gids Diana
van den Berg vertelt dat ook Zaandijk een
Beschermd Dorpsgezicht kent. De grens is
mooi te zien, want aan de niet-Zaankant
beginnen vrijwel meteen de rijtjeswonin
gen die, qua architectuur, nogal schril af
steken bij wat we tot dan gezien hebben.
Ook aan de kant van de Zaan staat er in
eens zomaar een 'gele blokkendoos'tussen
de houten topgevels Gerrit van den Nieu-
wendijk, onze andere gids, kan zich er ook
over opwinden. In onvervalst Zaans he
kelt hij het 'binnesleupen' van de moderne
bouwstijlen.
ook al wat Keralit of Werzalit (het zgn. nep-
hout dat nooit meer geschilderd hoeft te
worden) te bespeuren.
In ons gezelschap bevinden zich ook twee
geboren Zaankanters. Voor Klaas en Cora
Ney is het een soort thuiskomen en voor-
iu
ui
■di
in
appartementencomplex. We lopen de in
middels gesloten fabriek van Pielkenrood
voorbij, om vlak voor de sluis linksaf een
parkeerplaats op te gaan. Over een smal
bruggetje betreden we een soort enclave
van enkel houten huisjes. In vroeger tijden
een ouderwets
I volksbuurtje met
één gemene de
ler: iedereen was
J er straatarm. Wie
in deze tijd met de
b auto voor de deur
I wil komen, moet
I niet aan de Domi-
I neestuin of de Or-
gelmakersgracht
gaan wonen. De
I gids vertelt dat
I een actie van een
J vroeg soort kra-
I kerscollectief (a
I la Redt De Rijp)
ervoor gezorgd
heeft dat dit buurtje niet van de aardbo
dem is verdwenen. Het heeft een bijna
pittoreske uitstraling en de woningen, die
in de loop der jaren allemaal gerenoveerd
zijn, zitten dik in allerlei verschillende kleu
ren groene verf.
Hier eindigt onze rondleiding, die door
de vele indrukken uitgelopen is tot bijna
21.30.
.V
Tl
I
MüMKL
xi
fjf/fr
_i 1.1
j
-Vi
I.a.J
tw.
-
«I
Ti
-
-
IP
I
I
I
Et
I
m II!
---- - i -
