Timmerlui van toen
Zoek
Eric Berkhout
17
I
Ji
-a
ill*
2'
oc
Het bronzen afgietsel hiernaast is een
exacte kopie van het houten plankje. Door
de groene patina is niet alles even goed te
lezen, maar er staat:
Deze plaats is
gebouwd in 1875
De timmerlieden zijn als volgt:
W. Jantjes
C. Vogel
H. Vogel
J. Leguit
en twee groote uilskuikens
W. v Eijk
P. Siekman
deze laatste twee zullen ongetwijfeld de
krullenjongens in opleiding zijn geweest.
De tekst geeft ondanks de namen niet echt
uitsluitsel wie de aannemer was toenter
tijd. De genoemde Willem Jantjes was in
derdaad timmerman. De beide Vogels zijn
waarschijnlijk de broers Cornells en Hero,
resp. uit 1854 en 1856. Blijft over J. Leguit.
Aan de Keizerbuurt zat het timmerbedrijf
van de in 1855 in Zaandam geboren Jan
Leguit. Een gerenommeerd timmerman,
die later het bedrijf heeft overgedragen
aan zijn zoon Nicolaas Cornells. Maar als
hij de aannemer was geweest, waarom
staat hij dan niet bovenaan? Die eer viel
te beurt aan Willem Jantjes, maar was dat
vanwege zijn leidinggevende functie, of
omdat hij ruim tien jaar ouder was dan de
rest? Hoe dan ook, het is verbazend om te
zien hoe zulke'broekies' in staat waren zo'n
groot project in goede banen te leiden.
Misschien voor die tijd niet, want zoals we
vandaag de dag nog steeds kunnen zien,
hebben ze goed werk geleverd; de stolp
staat er, ruim 140 jaar later, nog geweldig
bij.
Hoe liep het af? Wat Elzinga voorspelde,
gebeurde niet, nee, het was nog erger.
Toen Dirk Bark ging 'hemelen' in 2014, is
men in Kwadijk bij het leegruimen nog op
zoek geweest naar het houten aandenken.
'Niet tegengekomen' luidde het simpele
antwoord van een van de opruimers.
Gelukkig is er nog de bronzen kopie. En
voordat deze wegraakt, moet er eerst
een halve voormuur weggebroken wor
den. Lense Elzinga nam het zekere voor
het onzekere en heeft de plaat met dikke
draadeinden in de muur bevestigd. Zolang
de stolp staat, hangt diens'geboortebewijs'
voor een ieder zichtbaar in de noordgevel.
Fotomateriaal: OHV; E. Berkhout. Met dank
aan Lenze Elzinga en JosTwint (fotobew.)
zinga, thans de huidige bewoner, werd de
gelukkige, en bij oplevering vroeg hij Dirk
Bark naar het bewuste timmermanshoutje,
dat hij zag als een soort 'geboortebewijs'
van zijn nieuwe onderkomen.
Helaas voor Lense zag Bark dat heel an
ders; het plankje ging mee naar Kwadijk.
Het argument dat als hij (Bark) er niet meer
zou zijn, er dan een plankje gevonden zou
worden een boerderij in Kwadijk die daar
niets mee van doen had, landde jammer
genoeg niet bij Dirk. Stel je voor dat Elzin
ga het zou verkopen
Nee was dus nee, en een foto van de buur
man was het enige wat nog restte. Het
maakte wel dat de kunstenaar in hem het
overnam. Aan de hand van de foto heeft
hij een bronzen plaat vervaardigd met
een precieze weergave van wat er op het
plankje stond. Voorwaar een echt kunst
werk.
/t-
•1
fl-
Jr
MB
ij
CU
t f
4 •S-AU-
li‘Pr
TO
v
r:
I
Mi
K-
I
111
B
V
I
izjc
V>:3
B
I
4
F
•-T
-------
w
/T.
I
jr
