Timmermanshoutje
De stolp van Bark
14
®5^"W
van 2003. In dit geval een stuk gipsplaat
met daarop de namen van de timmerlui
van toen. D. Blokdijk, N. de Jongh, G. Smit
en N. Bommer, gedateerd 9 februari 1971.
Waarschijnlijk timmerlui van de firma Slot,
die het gebouw destijds omtoverde tot
Groene Kruis-gebouw.
Relatief kort geleden, maar dat is lang
niet altijd het geval. Neem de voormalige
boerderij van Dirk Bark in de Rijper Kerk
straat. In 1875 laten bouwen door Ijsbrand
Kuiper uit Jisp en daarna, vanaf eind jaren
twintig van de vorige eeuw, het domein
van Dirk Bark en zijn vrouw Maartje
Tjeertes. Misschien ziet u hem nog gaan
door het dorp: altijd net in het pak met
zijn twee pekineese hondjes. Hij leunde
daarbij zwaar op twee stokken, en sleep
te zich zo elke dag vanuit zijn huisje in
de Leeghwaterstraat naar het boeren
bedrijf in de Buurtjes.
Ook hier een timmermanshoutje en het
verhaal over hoe dit exemplaar te voor
schijn is gekomen en wanneer het ver
loren is gegaan. Wellicht is er een keer
een schot vervangen, waar het achter
zat, maar precies weten doen we het
niet. Wat we wel weten, is dat de oude
Bark verguld was met zijn vondst. Zo
AAi
-PP:
'w
Vroeger, toen voor het bouwen van een woning nog de tijd werd genomen, was het de ge
woonte om ergens in het pand een zgn. timmermanshoutje achter te laten. Niet op een plek
waar het bij de eerste de beste schoonmaakactie gevonden zou worden, nee, vaak op een
plek die tot de sloop van het pand geen daglicht meer zou zien. Een officieuze inschrijving
in het plaatselijke woningregister of een soort groet van de ene timmerman aan de andere
(vaak met een vertraging van enkele decennia). Of was het toch die diep menselijke gewoon
te om de naam ergens aan te bevestigen? Wie kerfde nietz'n naam in een boom, al of niet
voorzien van een hartje? De Rijpertoren was er ook mee vergeven, in de leien, in het lood of
gewoon binnen met de verfkwast op de wanden.
Een mooi voorbeeld is het timmermans
houtje dat gevonden werd in het Rijper
museum tijdens de verbouwing
A
Sg
rd
I erg zelfs, dat het een plaatsje kreeg
aan de wand in de slaapkamer.
ii
ÜR
1
L'f
7
r£?£5i~
P1 II» «■■■HUI -
I
7
•"i’r J.ïi-CsK-:
1!
w.z;<
Jr-«
‘t
n -
'S’l.W
u!Ü
r 11
,>w
.>vtr*
7AI-»
1
Ui.?*
i ld
4 4 J
L.
•J -4
-•*--ö'ï VAT
-Z ff'
s
r.rHli
1 1
t
UC V
;v>
i
-
I
s
HM
tilt
I
l
z
