op weg naar de plee, die naast het n komt de boeman uit het water ijl naast ons de maaltijd /werd gespeld en we doek 33 :USA ENSI i op- i het n de I. De iteld dere ge- aid. een klok door Alk- and- a rd 's ont- i was talen peel- in de locht Deitel vorm toest I niet werd leno- lede- 3udy. r was on- haar £.4 ak achter zijn huis te vissen. We zaten in een rtje lag. Ik vond het hengelen zelf wel spannend, i bewegingen ging maken. Maar zodra er een n stuk minder en ik wist niet hoe gauw ik het Mijn vriendje Willem en ik zaten roeibootje, dat daar aan een stei vooral als je tuk had en de dobber allerl visje mee omhoog kwam, vond ik het e weer aan het water terug moest geven. Op een keer kwam de moeder van Willem bootje boven het water hing. Passen jullie wel goed op. riep ze. Als je niet uitkijk en die neemt je mee! Dat was schrikken, we bleven een poosje doodstil zitten, terv van Willem's moeder in het water plonsde. 1 Niet lang daarna drong het tot ons door dat ons iets op de m trokken ons niets meer aan van de boeman. iet meer, maar zijn verhalen, zijn Oevre Posthume, leeft voort in de seen vijftigtal UKV's (Ultra Korte Verhaaltjes) na. Jeugdherinneringen eefals 'blaadjes die in de herfst van een boom vallen'. De redactie van a itste ze op onze website, maar ook elke drie maanden een in dit Hans Keuning is n< Kroniek. Hij liet on die hij zelfomschr Kroniek raapte ze op', periodiek. Mouwspelden 5 Met mijn moeder kon je veel lol trappen. Er was niets zo leuk als wanneer ze je om de tafel heen achterna zat en we beiden slap van de lach raakten. Om haar uit te dagen ging ik haar wel eens scheel zitten aankijken. Dan riep ze: Kijk maar uitl’Als de klok slaat dan blijven je ogen zo staan! Dat was speld nummer twee, maar die doorzag ik meteen. Hoewelvoor ik het weer deed, keek ik wel even op de klok. Buurvrouw Pilkes maande ons met opgeheven vinger om altijd de waarheid te spreken. Jokken mocht niet. Ze zei: 'Van liegen krijg je dikke benen'! Met deze derde speld was het wat mij betreft mooi geweest. O ja? repliceerde ik driest. Wat heeft vrouw Hoek dan veel gelogen, want die heeft zukke dikke benen'! Onze overbuurvrouw Hoek had inderdaad een paar veel te dikke benen, waarop ze zich moeizaam voortbewoog. W Hans Kèuning 2% 554 42 jSH JB. Jfl' Wïl i 7 r I?‘r a j Ki Jrfrh &4 3w« i r.-TA HJc. 1'1 7 .1. H Ki W. w WW 1 V J w j»—W IMWllSIil

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2017 | | pagina 33