Cornells de Jong en Lense Elzinga bekijken
het eindresultaat x
Materiaalkeuze
met een de eerdergenoemde dodo ont
stond. Zoals gezegd werd de vogel dus
naar beneden gehaald, en in 1998 besloot
men een nieuwe te laten hakken. Via Cor-
nelis de Jong werd een beeldhouwer ge
zocht en gevonden. Het werd de Rijper
kunstenaar Lense Elzinga. Afgesproken
werd dat een zeearend model zou gaan
staan, zodat er deze keer geen twijfel mo
gelijk zou zijn wat er op het dak van Rech-
testraat 78 kwam te staan.
Daarvoor ging Elzinga naar diverse dieren
tuinen, waar hij uiteindelijk niet vond wat
hij zocht. In museum Naturalis in Leiden
had hij meer succes. Daar werden in een
kamertje vijf opgezette zeearenden neer
gezet, die hij naar hartenlust kon fotogra
feren. Aan de hand van deze foto's werden
er schetsen en bouwtekeningen gemaakt.
De aangehouden schaal (ware grootte)
bleek perfect voor tussen het fronton.
Anders dan dat de meeste van u zullen
denken, wordt een houten beeld bijna
nooit uit één blok hout gehakt. Dit heeft
te maken met de zgn. draad van het hout.
Deze gaat (bij een blok uit één stuk) steeds
dezelfde kant op. Dit bemoeilijkt het hak-
proces, en scheurvorming is een constant
gevaar. Om dit voor te zijn, werd er in dit
geval voor gekozen om stroken rood Me-
ranti watervast te verlijmen, zodat er een
massief blok hout van 40x40x80 cm. ont
stond. Daarbij werd er steeds op gelet dat,
bij verlijming van de ene strook tegen de
andere, dit in tegengestelde richting ge
beurde. Zo werd inscheuren tegengegaan.
In september 1998, na het gereedkomen
van de definitieve bouwtekeningen, kon
het hakken aanvangen. Lense Elzinga
I bleek een man
doet aan de basis
makelaar. Deze
