Maar direct daarna wees hij op de dijk
doorbraken die ernstige gevolgen konden
hebben aangezien toch bij een ongun
stige weerstoestand de overstrooming van
de Eilandspolder ten zeerste gevreesd mag
worden' De Boer wist waarover hij het
had omdat hij kort tevoren was benoemd
tot dijkgraaf van het Heemraadschap de
Eilandspolder. Gelukkig zat het polderbe
stuur onder zijn leiding niet bij de pakken
neer. Wat heeft het gedaan om de water
veiligheid te verzekeren?
Vluchtelingen en collectes
De overstroming bracht een grote stroom
vluchtelingen op gang. Duizenden moes
ten huis en haard verlaten. Het overgrote
deel van deze mensen zocht een heenko
men in Amsterdam en Zaandam. Maar ook
De Rijp, Graft en Schermerhorn kregen
met watervluchtelingen te maken. Zij von
den onderdak bij relaties in de dorpen. Een
door de gemeente De Rijp opgemaakte
lijst noemt tien personen:
Jan Ruiter (geboren Landsmeer 1865),
boer van beroep, uit llpendam.
Elizabeth Pauws (Nieuwendam 1863)
met haar zoon Johannes Ruiter (llpendam
1901) uit llpendam.
Carel Siekman (De Rijp 1876), met zijn
vrouw Johanna Nieuwenkamp (Hasselt
1880) en hun drie kinderen Ida Jannetje
(Purmerend 1905), Jannetje (Purmerend
1907) en Carel (Purmerend 1911). Het ge
zin woonde in de Nekkerstraat te Purme
rend en hij was timmerbaas op de melkfa
briek Hollandia even buiten de stad.
Cornelis Klaver Kzn. (llpendam 1839) uit
Den lip.
Trijntje Steur (Volendam 1896) uit Volen-
dam.
Deze lijst is niet volledig. Er verbleven ze
ker meer personen kortere of langere tijd
in het dorp. In de administratie van de wa
tersnoodcommissie te Purmerend wordt
bijvoorbeeld de echtgenote van M. Muis-
ker genoemd. Zij vond met beide kinderen
onderdak bij haar niet met name genoem
de ouders in De Rijp. Ook te Graft verble
ven vluchtelingen, maar helaas worden in
het gemeentearchief geen namen of aan
tallen genoemd.
De zojuist genoemde ouders in De Rijp,
die hun dochter met haar kinderen uit Pur
merend opnamen, hadden het niet breed
en vroegen een kostgeld van negen gul
den per week. Muisker zelf had gelukkig
nog werk en verdiende 12 gulden en een
kwartje in de week. Daarvan kon het met
het kostgeld bezwaarde gezin niet rond
komen en Muisker vroeg hulp aan de in
zijn woonplaats opgerichte watersnood
commissie. Deze besloot op 24 maart hem
drie gulden in de week steun te geven. Dat
geld werd gefourneerd door de Algemee-
ne Vereenigde Commissie ter Leniging voor
Rampen door Watersnood in Nederland
(AVC). Dit in Amsterdam gevestigde fonds
was in 1861 ontstaan door fusie van twee
oudere hulporganisaties. Ook burgemees
ter P.A. Romein van zowel de gemeente De
Rijp als Graft wist de weg naar de AVC te
vinden. Op 16 februari ontving hij voor ie
dere gemeente 100 gulden en op 30 maart
nog eens 200 gulden. In totaal werd daar
van 249 gulden en 50 cent uitgegeven, de
rest kreeg de AVC terug.
De gemeente Schermerhorn ontving 50
gulden van de AVC. Dat heeft waarschijn
lijk te maken met de overkomst van drie
kinderen uit Volendam, Cornelia (gebo
ren 1901), Antje (geboren 1906) en Jan de
Boer (geboren 1908). Hun ouderlijk huis
stond in de Jozefstraat, een van de diepst
gelegen straatjes van Volendam. Het water
kwam daar tot de goot. De drie kinderen
