De Driehuizer school, honderd jaar geleden
In Driehuizen wordt al eeuwenlang onder
wijs gegeven. Voor zover bekend was de
school tussen 1564 en 1867 op verschil
lende plaatsen in het dorp gehuisvest. In
1867 wordt het toenmalige, veel te klein
geworden, houten schoolgebouwtje bij
de jaarlijkse inspectie door de onder
wijscommissie afgekeurd. Het onderwijs
is goed, maar het gebouwtje is slecht en
wordt zelfs een gevaar voor de gezond
heid van de kinderen genoemd. Kortom,
Driehuizen rond 1916
de school wordt afgekeurd en zonder ver
betering of vernieuwing zal het onderwijs
uit het dorp verdwijnen. De inwoners wil
len hun school echter niet kwijt en verzoe
ken de gemeenteraad van Zuid- en Noord
Schermer met spoed maatregelen te ne
men. Eind 1867 besluiten Burgemeester
en Wethouders een nieuwe school te bou
wen. Aan de zuidkant van het dorp, later
het zogenaamde 'rijke end' genoemd, is
een open plek.
Tegenover de
school is de pas
torie. De kerk
zelf staat ver
derop aan de
noordkant, het
'arme end' van
het dorp. Als
de kerk in 1912
verbrandt, wordt
deze schuin
tegenover de
school, naast de
pastorie, her
bouwd.
Twee maal per
jaar wordt de
Driehuizen in 1916een klein dorp, verscholen in een bocht van de dijk rond de Eilandspolder.
De meeste mannelijke inwoners werken als boerenwerkman, sommigen hebben een paar
koeien, een tuinderijtje en/of een kleine nering. De vrouwen blijven meestal thuis, zij zorgen
voor het gezin en helpen zo nodig hun echtgenoot in de winkel of met agrarische activitei
ten. Sommigen hebben een eigen nering, kleine verkoop aan huis en een aantal werkt als
wasvrouw of werkster bij boeren in de naaste omgeving. Bij nagenoeg ieder gezin is het in
komen bescheiden, het valt niet op, iedereen is arm. Het leven in het kleine dorpje is eenvou
dig, overzichtelijk en iedereen kent elkaar. Er is lief en leed. Mensen worden verliefd of juist
niet, huwelijken worden gesloten en een enkele keer ontbonden. Kinderen worden geboren
en dorpsgenoten overlijden. De wekelijkse kerkdienst, het verenigingsleven en natuurlijk de
jaarlijkse kermis geven ritme aan het dagelijks bestaan. Voor de boodschappen hoeft men
het dorp niet uit en naast de kerk en de cafés is de school een centrale plek in het dorp.
De school
20
