Zo GING DAT
De jaren zestig van de vorige eeuw staan bekend als 'roerige tijden' in Nederland (en
daarbuiten), en hoewel op een iets ander niveau, ontsprong ook De Rijp deze dans niet
helemaal. Met het kappen van een grote boom op het Oosteinde en de beoogde tran
sitie van de houten Kralingerbrug naar een variant van staal, was voor vele Rijpers de
maat vol. Met als saillant detail dat het veelal de 'import-Rijpers' als Cor de Jong, Maja
de Herder en Ronald van 't Hoff waren die de kastanjes uit het vuur haalden. De 'echte'
Rijper geloofde het wel een beetje; het ruimde mooi op als die ouwe zooi werd gesloopt.
Neem een gebouw als de Groene Zwaan. In 1970 stond ze op de nominatie om gesloopt
te worden, zodat de vrijgekomen grond mooi als parkeerplaats ingericht kon worden.
In het hedendaagse De Rijp mogen we'Red De Rijp' nog steeds op de blote knieën be
danken voor hun inzet toentertijd. Uiteindelijk hief de stichting zichzelf op en Dorpsbe
lang vloeide daar als het ware uit voort als een politieke variant. Lijst 4, prijkt onderaan
het affiche. Wie zullen ze boven zich geduld moeten hebben? Waarschijnlijk de PVDA,
en een KVP, gezien de veelal christelijke agrariërs die nog goed vertegenwoordigd waren
in het dorp.
Dorpsbelang timmerde echter behoorlijk aan de weg. Men deed er van alles aan om
mensen naar de stembus te lokken. Zo werd er geprobeerd de Graftdijken te veroveren
door met een draaiorgel deze dorpen in te trekken. Of het zoden aan de dijk zette, zullen
we nooit weten.
Bij een verkiezingsstrijd hoorde een goed affiche. Het plaatje hiernaast is ogenschijn
lijk een dorpstafereeltje van mensen die elkaar tegenkomen. Toch, met de Rijpertoren
centraal op de achtergrond en de oogverblindende jonge vrouw, kun je maar tot één
conclusie komen: duidelijk geënsceneerd en goed over nagedacht.
Vijf personen en een hond. Deze laatste, en zijn baasje dhr. Koeman, zullen we in het
dorp niet meer tegenkomen, evenals de oudere dame die bij nader inzien de moeder
van architect Cor de Jong blijkt te zijn. Het jongetje links op de autoped is Seth Elzinga,
en het meisje en profil is Bora Aten. Blijft over het middelpunt van de foto. Ze bleek vrij
eenvoudig op te sporen, want de dame in kwestie - Clarie Knispel genaamd - is tegen
woordig woonachtig aan de Westdijk in de Beemster. Ondanks dat dit plaatje meer dan
45 jaar geleden werd geschoten, was de herinnering bij haar nog levendig:
"Ik was secretaresse bij Dorpsbelang, en werd gebeld door Cor de Jong. Of ik even naar de
Zuiddijk wilde komen voor een foto, kijk maar wat je aantrekt', voegde hij er nog aan toe.
Geen idee wie de fotograaf was. Wat ik nog wel weet, is dat het een kwestie was van klik klik
en klaar. Meer dan twintig minuten heeft het niet geduurd.
Bij sommige mensen viel het affiche zeer in de smaak. Zo heeft het bij Nico - Donald Duck -
Visser in zijn winkel gehangen tot het compleet vergeeld en vergaan was".
Met donk aan Clarie en Daniël Knispel en iense Elzinga
16
