dood in 1627 zette zijn zoon Gerart het bedrijf van zijn vader voort.
Het is bij deze muntgewicht-doos duidelijk dat Gerrit tijdens zijn gedwongen verhuizing
uit Antwerpen zijn gereedschap, en in het bijzonder zijn stempels, heeft meegenomen.
Zo is ondermeer te zien dat zijn stempel voor het muntgewicht voor de gouden, Engel
se rozennobel al in 1585 in gebruik
was. 36 jaar later, in 1621, gebruikte
hij nog steeds die zelfde stempel. En
zo zie je de fout die hij gemaakt heeft
in het stempel van de gouden En
gelse munt: 'Sword and Sceptre 1602'
waarbij de 2 over meerdere produc
tiejaren verkeerd om staat. Op de
'plackoten' was dus te lezen wat het
gewicht van de meest gangbare
gouden munt moest zijn, naar ons
huidige gewichtstelsel omgerekend
tot op 0,01 gram nauwkeurig. Echter,
met het bijbehorende balansje ging
het niet verder dan 0.05 gram nauw
keurig.
We hebben het in het museum uit
geprobeerd, maar het was voor ons
leken bijna ondoenlijk om zelfs maar
op een gram nauwkeurig te wegen.
Gelukkig hebben we tegenwoordig
elektronische weegschaaltjes, die
wel tot 0.01 nauwkeurig gaan.Alle 37 muntgewichtjes zijn gewogen en wat bleek: van
de 37 waren er 20 iets te zwaarvariërend van 0,05 tot 0,2 gram, zes hadden er het juiste
gewicht en de overige elf waren weer iets te licht.
Gerrit Geens zal het niet geweten hebben. Wat hij wel wist, was dat zijn stempels in 1617
al tamelijk versleten waren. Dit maakt voor het gewicht niet uit, maar de afbeelding op
tal van de muntgewichtjes missen detail, zien er daardoor soms wat grof uit.
Verder zaten er in de doos ook nog elf kleine pasgewichtjes, variërend van 0,05 tot 0,2
gram. Deze waren bedoeld om bij te passen als de gouden munt te licht gewogen werd,
wat de munt evenredig minder waard maakte. Het interessante van deze muntgewicht-
doos is ook dat de gebruikers bekend zijn. In het boek 'Dorp in de Polder' van A. van
Deursen, worden o.m. alle personen genoemd die in de 17e eeuw te Graft kerkmeester,
weesvader en weesmoeder waren. En ook de bedragen in muntgeld die daar verrekend
werden. Dit moet met deze doos zijn gebeurd.
Of de muntgewichten vaak gebruik zijn, is niet duidelijk, versleten zijn ze in ieder geval
niet. Ze zien er meest uit als nieuw. In de 18e eeuw raakten deze grote muntgewicht do
zen in onbruik en in die eeuw zal het doosje goed voor het nageslacht opgeborgen zijn,
zo kunnen wij er nu nog van genieten.
i
Een van de twee vitrines in het museum
50
f
