bij de oogstdrukte en het werk dat aan- en
in huis werd verricht. Zij zorgden voor het
gezin en alles wat daarbij kwam kijken. Het
waren werkende vrouwen die meerdere
banen tegelijk combineerden.
En ze hadden vaak grote gezinnen, tuin
ders waren vaak katholiek en dan wist je
het wel! Maar de tuindersvrouw bestaat
natuurlijk niet. Er waren er ook die niet
meehielpen op het land. Of die kleine ge
zinnen hadden, want immers protestant!
Meestal waren de kinderen onbetaalde
hulpen en ook dat was vanzelfsprekend.
Het tuindersbedrijf kon niet draaiende
gehouden worden zonder een goed thuis
front dat altijd weer gratis werkkrachten
leverde als het nodig was.
de Eilandspolder" genoemd. De landjes
eigenaren werden gevraagd hun grond
te verkopen aan natuurorganisaties, maar
daar hadden de eigenaren (inmiddels wel
200) totaal geen oren naar. Ze omzeilden
op allerlei mogelijke manieren de wet.
Men ging "bouwen heen". Caravans wer
den geplaatst en huisjes werden opge
trokken. Toentertijd voor het gezag geen
gemakkelijke tijd. De burgervader dorst
niet altijd makkelijk over straat. Er werden
allerlei maatregelen getroffen door het
Provinciaal- en gemeentebestuur. Het ge
bied kreeg zelfs de status van beschermd
natuurgebied, maar het haalde allemaal
niets uit. Dat leidde uiteindelijk in juni
1974 tot een apotheose. De ME verscheen
's ochtends om 5 uur om de boel te ontrui
men. Wat volgde is een interessant verhaal
over hoe deze slag werd uitgevochten.
Henk Over de Linden praatte ons bij met
het gemak van een burgervader en stond
daar ook weer als zodanig!
Gedoe in de Eilandspolder
Henk Over de Linden, oud- burgermeester
van Graft tot 1975, praat ons vervolgens
bij over het "gedoe" in de Eilandspolder. In
het boek op blz.106 ook wel "De slag om
Oud-burgemeester Over De Linden hield een prachtig praatje
v;
