Onderstaand artikel gaat over Schermerhorn in de Tweede Wereldoorlogen dan met name
hoe de inwoners het te verduren kregen als het ging om het vorderen van eigendommen als
fietsen, paarden, vrachtwagens en radiotoestellen.
Een vorm van verplichte medewerking aan de vijand, dat in heel Nederland gebeurde. Veel
documenten zijn bewaard gebleven, want met de Deutsche Gründlichkeit" werd alles opge
schreven. Zoveel, dat het menig hoge officier, na de oorlog, alsnog nog de kop kostte.
Inleveren van metalen
Al in 1941 dreigde de Duitse oorlogsma
chine te gaan haperen door gebrek aan
metaal. Het gevolg was dat in Neder
land de bevolking verplicht werd dit in te
leveren. Op 1 januari1941 telde Scher
merhorn 1146 inwoners. Hiervan
werden er 297 opgeroepen, en zij
verschenen allen.
120 Personen hadden niets
in te leveren, 176 wel, wat
een schamele 400 kg aan
'oud ijzer' opleverde. Van
de zeven aangeschreven
bedrijven was er slechts
één die een dikke veertig
kg messing kwam brengen.
Het totale ingeleverde ge
wicht kwam neer op 0,37
kg per inwoner. Men wist
dat het nauwelijks te con
troleren was, en alles van
waarde werd natuurlijk
verborgen. Daarbij hadden de omliggen
de boerderijen het makkelijker dan de
dorpssmid. Het leverde de Duitsers een
ijzervoorraad op, maar het op touw zetten
van deze inzamelactie en aanverwante za
ken was voor rekening van de gemeente.
Deze geeft voor de goede orde nog even
op wat het inzamelen heeft gekost: aan
personeel 40 gulden, aan drukwerk 29,39,
en aan weegschalen 2,50. Totale kosten: f
71,89.
Absteigen, bitte...
Klokken en radio's
Ook de klok(ken) van kerkgebouwen
moesten er aan geloven. Het zullen er
waarschijnlijk meer zijn geweest, maar al
leen van de klok van de grote, Nederlands
Hervormde kerk, is een formulier opge
maakt en bewaard gebleven.
Hierin staat dat op 5 maart 1943 op de klok
18
Schermerhorn in oorlogstijd
