enige expertise was geen sprake, want het recreatiegebeuren stond dusdanig in de kinder
schoenen dat hij de kunst nog nergens afhad kunnen kijken. Er was wel al een heus regle
ment: op een klein stenciltje viel te lezen dat het bv. verboden was een groentetuin aan te
leggen en - een mooie blikvanger - het was verboden met ontbloot bovenlijf te lopen.
Het gaat goed, totdat de directeur
in
Naar
D© }10 van de planologische dienst
Haarlem er lucht van krijgt.
iiaa<Wiui8«tpaat 21 Woorden als: abusievelijkonge-
G t wensten bestemmingsplanvoeren
de boventoon in dit schrijven. Het
draait allemaal om een zgn. 'plan
GRaft. 10 cvr t van uitbreiding', ontworpen door ge-
p°»reken!,0g9,9^ meentearchitect Gerbin de Jong, be
gin jaren vijftig. Dit plan voorziet in
tiar aa«ieidin« v«n tv woningbouw op de plek van de cam-
S biT g6aeente» JdaTe°nveerin8
door U voo ^SLS^noi1tt Been del*n u Kennelijk is de gemeente Graft van
n. VOOrsenomen **pi0it«ti <&BBap be3taat te hogerhand aan haar vestje getrokken,
-compeer want ook een brief van de gemeente is
al iets anders van toon, maar nog wel
Passage uit de bewuste brief steeds mild. Wellicht had het eerdere
schrijven met in principe akkoord daar
iets mee van doen. De gemeente belooft
zich in te spannen om de planologische dienst van inzicht te doen laten veranderen, zodat
in elk geval het seizoen 1967 nog doorgedraaid kan worden. Maar de kern van boodschap
blijft onveranderd: Van Petten moet zijn camping opdoeken.
Ambtelijke molens draaien echter langzaam, dus gaat Bram gewoon door. Toch loopt hij
tegen allerlei 'zaken' aan die hem belemmeren in het ondernemen. Zo heeft het niet heb
ben van een vergunning allerlei bijwerkingen: als bv. de ANWB wordt aangeschreven om
Bondskampeerplaats te worden, krijgt Van Petten nul op het rekest. Ook het verkrijgen
van een vergunning voor het bouwen van de wasgelegenheid gaat niet bepaald met de
snelheid van het licht.
Tussenoplossing
Uiteindelijk wordt voor een tussenoplossing gekozen. Kennelijk was het eerdergenoemde
plan van uitbreiding op een laag pitje gezet, want in mei 1967 krijgt Van Petten een brief
waarin tot 1 januari 1971 uitstel wordt verleend. Ondertussen wordt de Kromme Horn
gebouwd en dringt de vraag zich op hoe verstandig het is de Eilandspolder achter het
Grafter raadhuis te gaan bebouwen. In 1970 komt weer uitstel, deze keer voor vijf jaar.
Weer wordt geprobeerd om Bondskampeerplaats te worden, maar weer steekt de ontbre
kende vergunning hier een stokje voor.
Al met al een behoorlijke touwtrekkerij, dus. Bram van Petten zal hier heus wel een paar
slapeloze nachten van hebben gehad. De onzekerheid, en de wetenschap overgeleverd te
137
