Verondersteld mag worden dat het gebied van de Eilandspolder al als een verhoogd eiland boven haar drassige omgeving uitstak. De stroompjes de Bamestra, de Skirmere en het Schermerhorner Zwet hadden zich intussen allang uitgebreid tot heuse, Vraatzuchtige meren. Op den duur zouden deze een gevaarlijke bedreiging kunnen gaan vormen voor het hoger liggende Schermereiland, dat steeds maar kleiner werd. Men ging dijkjes en kades opwerpen en ook groef men slootjes om het gebied te ontwateren, waardoor ak kerbouw en veeteelt mogelijk werden. De strokenverkaveling werd vanaf hoger liggende veengebieden in verschillende richtingen afgewaterd. Op deze hogere gebieden ontston den later bebouwingen, want men probeerde toch droge voeten te houden. Leeghwater schreef zelfs dat de kerk van Graft op een verhoging van koemest werd gebouwd. Vanaf de i6l eeuw tekende men landkaarten van de Eilandspolder. Er zijn verschillende kaarten waarop de polder prominent in beeld komt. Het meest duidelijkst komt t Schei mei Eijlandt tot uiting op de kavelkaart van de Schermeer uit 1635 van de Amsterdammer Claes Jansz. Visscher (1587-1652). Het Schermereiland, c.q. de Eilandspolder, ligt daar mooi omzoomd en ingeklemd tussen de eerdergenoemde droogmakerijen Beemster, Schermer en Starnmeer. Het vreemde verschijnsel deed zich voor dat, door de droogmaking van de naastliggende polders, het maaiveld van de Eilandspolder hoger kwam te liggen t.o.v. de f n°g°Ph« niveau van bf Scd™ fwrmftrr ra]f fi com «uon.1 p'Tnrr.W Een uitsnede van een kaart uit i$$8 van Jacob van Deventer. Het hart van Noord-Holland is dan nov meer water dan land. m nap1 2,50 beneden

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2016 | | pagina 12