naar de situatie van de tuinbouw van vóór 1920, toen er meer gemengde bedrijfjes waren,
en de bagger samen met de mest van koeien voor een vruchtbaar land zorgden.
Helemaal vreemd was haar idee niet, want er waren meer tuinders die werkten zonder
kunstmest en bestrijdingsmiddelen.
Zoals Rijper Willem Nibbering die in een artikel in de Polder Express van 22-11-1990
vertelde dat hij werkte zoals zijn oude vader dat al tientallen jaren had gedaan. Hij voelde
zich als tuinder zo verbonden met zijn land in de polder dat hij daar nooit van wilde ver
trekken. Hij teelde kleinschalig voor een aantal winkels en voor de huisverkoop. Het land
bleef vruchtbaar door de bagger uit de sloot en de eigengemaakte compost.
Willem Nibbering hield duidelijk van zijn vak: Stel dat er niets wordt afgenomen, dan ga
ik evengoed door met mijn tuin. Het klinkt gek, maar het is een soort gedrevenheid".
Deze alternatieve vorm van tuinbouw is echter nooit tot bloei gekomen in de Eilandspol
der. De meeste tuinders waren al vertrokken voor de biologisch-dynamische tuinbouw
populair begon te worden, en waarschijnlijk speelde bij de nog werkzame tuinders ook
economische motieven een rol.
Ongewenste tuinbouw in de polder
In 1995 werd de Tuinbouwvereniging Schermer en Omstreken opgeheven. Het einde kon
digde zich begin jaren 60 al aan. De tuinders waren bijna allemaal verdwenen, in 1994
waren er nog slechts drie bij de vereniging aangesloten. Zowel boeren als tuinders voelden
zich in toenemende mate beknot in hun vrijheid van ondernemen.
In de Alkmaarsche Courant van 27 oktober 1993 verscheen een artikel over het nieuwe
bestemmingsplan van de gemeente Graft-De Rijp en de reactie hierop van de Westelijke
Land- en Tuinbouw Organisatie (WLTO). De agrariërs vonden dat het nieuwe bestem
mingsplan hen teveel beperkingen oplegde. De teelt van ruwvoer (maïs, bieten) was nog
jaar geleden de helft van de Tuinder Piet Roelofsen loopt door zijn vergunningsvrije maisveld
Eilandspolder tuinbouwge
bied was". De boeren zagen ook een inkrimping van hun bouwvak tot een halve hectare,
en meerdere beperkende maatregelen. Zij vreesden dat zij hetzelfde lot als de tuinders
achterna zouden eaan.
