ander mij voor was geweest.
Hoe verder? Hoe maken we het weer tot
één geheel?
Ik kende Cor. In 2004 hebben we samen
r-9; iiT
met de detector gezocht bij dijkwerkzaam-
heden
Zijn collectie van bodemvondsten had ik
al eens bewonderd, daar zat wel veel ko-
gelpot materiaal tussen, maar niet iets wat
leek op mijn Pingdorfspot.
Na het museumbezoek thuisgekomen
ben ik direct naar het'zolderdepot' gegaan
en het was nog flink zoeken naar de doos
met de juiste scherven.
Anneke, mijn vrouw, moppert wel eens
"wat moeten we toch met al die scherven op
zolderMijn reactie was dan: "als ik er niet
meer ben, dan mag van mij alles terug in de
Gouw". Dat is voor later zorg, nu had het
bewaren zin gehad.
Ik was opgewonden. Met tape heb ik de
scherven aan elkaar gezet, foto's gemaakt
en die vergeleken met de foto van de bo
venkant in het museum. Nu wist ik het
100% zeker, het hoorde bij elkaar, het was
een grote Pingsdorf tuitpot.
Cor werd die zelfde avond gebeld en ik heb
hem plompverloren verteld dat ik de rest
van zijn tuitpot gevonden had. Zijn reac
tie was er een ongeloof: "dat is niet moge
lijk Maar nadat ik hem over
de vindplaats vertelde en de
foto's had gemaild, begreep
hij ook dat we samen, met een
tussentijd van 11 jaar, een 800
jaar oude tuitpot uit sloot ge
haald hadden.
Cor had zijn scherven in 2008,
net als ik,ook toevalligerwijs
gevonden en van de slootbo
dem omhoog gehaald. Net in
de tijd dat ik mijn zoeken naar
het ontbrekende deel opge
geven had.
Aan het eind van de tentoon
stelling, 23 maart 2014, heb
ben we samen met Jenny Mulder, Cor, zijn
vrouw Letty, Jean Eybergen en ondergete
kende de vitrine geopend.
Voorzichtig hebben we de twee stukken
op elkaar gezet en ja, na ruim 800 jaar
paste het nog steeds. Er ontbraken nog
wel een paar scherfjes, maar de kruik was
goeddeels compleet.
De tuitpot is 36 cm hoog en 28 cm breed.
Een voorraadpot voor melk?
Beiden wilden we de tuitpot wel in de ei
gen collectie hebben, sowieso moest hij
dan nog wel deskundig gerestaureerd
worden.
Cor met zijn bovenkant had ontegenzeg
gelijk het mooiste gedeelte gevonden,
en hij was ook bereid de tuitpot te laten
restaureren. Daar kwam bij dat deze gro
te tuitpot beter past in zijn collectie van
vroeg Eilandspolderaardewerk.
We kwamen snel tot een oplossing: in ruil
voor mijn deel kreeg ik van hem een serie
mooie metalen bodemvondsten. i6eeeuw-
53
Peter Eggers (links) en Cor Klinkhamer showen de pot
S.
