Uit de pen van
Peter Eggers
Hoe bijzonder kan een tentoonstelling
zijn?
Het overkomt een ieder wel eens, je bent
al lang naar iets op zoek en als je het dan
niet kunt vinden, dan laat jet het erbij.
Maar soms, na een lange tijd vind je het
toch, en wel op een plek waar je het niet
zou vermoeden.
Zoiets overkwam mij twee jaar geleden
toen ik naar het museum In't Houten Huis
ging voor de tentoonstelling "Bijzondere
verzamelingen bijeen vergaard".
In mijn geval was het ook wel heel bijzon
der wat ik daar aantrof, vandaar dit relaas.
Wat was het geval?
We gaan terug naar de schaatswinter van
1996/97. Toen het ijs sterk genoeg was om
er zonder gevaar overheen te kunnen,
ging ik op schervenverkenning de Eilands
polder in.
Dit deed ik al jaren bij iedere gelegenheid
die zich voordeed, om zo op een makke
lijke manier al schaatsend de slootkantjes
'na te lopen' op zoek naar oude scherven.
Uit ervaring weet ik dat je bij Graft en De
Rijp m.n. i7e en i8e eeuwse scherven kan
vinden, en dat verder naar het noorden,
langs de Gouw en de zijslootjes, de kans
groter is op ouder aardewerk uit de 11e -
i2e eeuw.
Ter hoogte van Grootschermer zag ik in
een slootkantje wat kogelpotscherven uit
de bagger steken. Maar nog interessanter,
door het heldere ijs zag ik dat de slootbo
dem bezaaid was met kogelpot - en an
dere scherven.
Eind maart toen het ijs uit de sloot was,
ben ik er met de boot heengegaan en heb
alle scherven die ik uit het koude water
van de bodem kon halen, mee naar huis
gebracht.
Het waren overwegend kogelpotscherven,
maar toch ook wat scherven van duurder,
geïmporteerd aardewerk m.n. uit Anden-
ne (Wallonië Maasvallei). Ook zat er een
bodem van een grote pot tussen, naar mijn
idee was het Pingsdorf aardewerk (omge
ving Keulen).
Na schoonmaken, drogen, sorteren en pas-
51
