het dan
mensen
Langs de
/andelen,
sterbrug.
kleine 80
n die een
y van uw
er zoveel
jkomstig-
eling dat
den wor-
androng,
at moest
in boek-
oorzaak
jfsels, die
neer over
den hun
eten op-
?en beeld
1 geleden
ipenende
facet van
^root be-
e kennen
jebeurte-
ie 80-jari-
mensen
1 houden
m enkele
literatuur
~>a!s u dat
Ook van
hoe een
acob van
Lennep of De Historie van Sara Burgerhart
van Betje Wolff en Aagje Deken diepe in
druk op mij maakte. Dankzij internet kon
ik de oorspronkelijke tekst terugvinden,
waarbij het mij opviel hoezeer de manier
van schrijven veranderd was in de laatste
paar eeuwen. Ik merkte dat ik bij het herle
zen voortdurend bezig was de tekst in ei
gentijds Nederlands over
en
andere verhalen
verteld door
te zetten. Op die
manier kwam bij
mij het idee op
om het dan ook
maar eens zo op
te schrijven.
Ik ontdekte
dat ik dat heel
leuk vond om
te doen en
bovendien
hoopte ik dat
de huidige
jeugd nu ook
weer geïnte
resseerd zou
raken in de
oude lite
ratuur. Te-
meer daar
ik in contact kwam met
een website, waar men graag deze herta
lingen wilde publiceren.
Ik zag dat u inmiddels zo'n 40 titels hebt ver
werkt Worden ze ook gelezen?
Dat is iets wat ik niet weet. De webmas
ter kan alleen maar zien hoe vaak de site
bezocht wordt. Maar dat is wat anders dan
lezen. Ik weet wel dat de Louis Couperus
Stichting op een symposium aandacht
heeft besteed aan mijn hertalingen van
verschillende boeken van Couperus. Maar
dat is ook alles.
Krijgt u dan nooit het gevoel van: waar doe ik
het allemaal voor?
Dat gevoel is mij heel vertrouwd. In mijn
werkzame leven als musicus heb ik heel
veel gecomponeerd en muziek bewerkt
voor kinderen en amateurs. Veel daarvan
is uitgegeven. Zelden hoor ik dat het ook
gebruikt wordt. Voor mij is toch heel be
langrijk, dat ik zelf geniet van het creatieve
proces dat er aan ten grondslag ligt. Voor
een mens is niets zo goed als creatief zijn.
Op welk gebied dan ook. Dat is een over
tuiging die ik mijn hele leven al met mij
draag. Niet voor niets heet het instituut dat
ik in Assen gestalte heb gegeven Instituut
voor Creatieve Ontwikkeling.
Schrijft u nog veel?
Het is inmiddels wel minder geworden. En
als ik het doe leg ik mij toe op het schrijven
van, wat ik noem, Ultra Korte Verhaaltjes.
Het is een uitdaging om in het bestek van
100 tot 150 woorden een compleet verhaal
tje te schrijven over de meest eenvoudige
voorvallen. Ik ben altijd al iemand geweest
voor de korte baan. Een roman schrijven
heb ik nooit geambiëerd. Misschien wel
omdat ik daar in wezen te lui voor ben.
Intussen konden wij vaak gebruikmaken van
de historisch interessante verhaaltjesdie u
schreef. Enkele daarvan zijn al in onze Kro
niek opgenomen. En de laatste tijd ook op de
website van de Oudheidkundige Vereniging
Het Schermereiland.
Dat was voor mij ook weer inspirerend en
ik ben blij dat die mogelijkheid bestond en
nog bestaat. Maar gezien mijn leeftijd is
het logisch te verwachten, dat ik het mees
te nu wel verteld heb.
46
Russen
n De RiÏP
Hans Keunvng
