t
Burgemeester Romijn
tijdens zijn 25-jarig
jubileum,geflankeerd
door zijn zoon Paul
(links), zijn vrouw Jo
hanna Romijn-Teves,
en enkele notabelen
uit de gemeente.
men een statement maken dat het geen
herhaling van zetten zou worden? (ver
wijzend naar de misstanden onder Simon
Appel). Het is allemaal niet bekend, maar
het was duidelijk wel een opmaat voor de
beslist niet gemakkelijke beginperiode die
burgemeester Romijn had in De Rijp en
Graft.
Later wel. Toen men zag welk een ambiti
eus man hij was, en wat hij allemaal voor
elkaar kreeg in de dorpen, werd hij op han
den gedragen. Hij en zijn vrouw gingen
wonen aan Rechtestraat 72het pand waar
later de Technische Dienst van De Rijp in
gehuisvest werd.
Enkele wapenfeiten van deze burgemees
ter waren: de restauratie van zowel het
raadhuis van Graft, als die van De Rijp en
ook de grote restauratie van de N.H. kerk
in 1922/23 is op zijn conto te schrijven. Geld
lospeuteren bij het Rijk was toen misschien
nog wel moeilijker dan nu.
Toch werd er - omdat er lessen geleerd wa
ren in het verleden - scherp op hem gelet
vanuit de gemeenschap. Maar niet alleen
op hem. Baltus Koker, zijn secretaris die
ook nog onder burgemeester Appel had
gediend (en wellicht de kunst had afgeke
ken), werd in 1913 betrapt op verduistering.
Burgemeester Romijn kon niet anders dan
onverbiddelijk zijn. Koker werd de laan uit
gestuurd, en zijn huis in de Rechtestraat
werd publiek verkocht. Kennelijk was er
niet meteen een vervanger voorhanden,
want de burgemeester nam vanaf toen
ook het secretariaat een paar jaar voor zijn
rekening.
Zijn zilveren jubileum in 1925 werd in beide
gemeenten groots gevierd en zijn herkies
baar stellen was een vanzelfsprekendheid.
Toch was zijn gezondheid niet optimaal,
waardoor hij in 1927 al eens enige tijd uit
de roulatie was, maar zijn herbenoeming
in januari 1930 deed vermoeden dat het al
lemaal wel meeviel.
Het bleek echter niet zo te zijn. In septem
ber 1931 kreeg hij van de gemeenteraad
drie maanden ziekteverlof, maar werd al
op de vijftiende van die maand opgeno
men in een Haarlems ziekenhuis, alwaar hij
precies een maand later overleed. Zo stierf
in Graft en De Rijp voor de tweede keer op
rij een burgemeester'in het harnas'.
C.A. van Staveren (1931-1945)
Graft, De Rijp en omstreken waren in rep
en roer. Met die drie maanden verlof ging
men er kennelijk vanuit dat hij zou herstel-
10