en eind jaren '30 zelfs een auto. Hij koopt de auto om deze ook als taxi voor de Zuidschermer inwoners te gaan gebrui ken. Of de auto veel extra inkomen geeft, is echter de vraag, omdat eerst het brood moet worden uitgevent vóór er een taxirit kan worden gemaakt. Daarbij zien sommi ge klanten de auto als teken van rijkdom, en kopen zij voortaan hun brood liever bij een arme bakker. 1940-1960 Het taxiavontuur is ook van korte duurAls in de oorlogsjaren auto's door de bezetter worden gevorderd, verstopt Simon Kaan dorp zijn auto. De komende jaren zal hij het brood weer met zijn bakfiets bezorgen. In de Tweede Wereldoorlog ontstaat schaarste aan veel levensmiddelen en wor- Trouwfoto Geertje en Simon den door de regering distributiebonnen verstrekt. De laatste oorlogsjaren gaat ook het meel voor de bakkers 'op de bon'. Het wordt hen verboden om dagelijks brood te bakken. De ene dag mag bakker Kaandorp bakken, de andere dag de twee bakkers uit Driehuizen. Deze regeling betekent min der bakken en minder inkomsten voor het gezin. Omdat de oven ook op de dagen dat er niet gebakken wordt warm blijft, kan hiermee het verlies aan inkomsten een klein beetje gecompenseerd worden. Een aantal boeren, die graan (verplicht moe ten) verbouwen, gaan zelf brood bakken dat zij, in ruil voor melk en boter, laten afbakken in de warme bakkersoven. Ook appeltjes worden in deze oorlogsjaren bij de bakkersoven gedroogd. Jan Bruin:"1mijn moeder schilde de zoete appeltjes die bij ons op het erf groeiden en die brachten we dan naar de bakker om ze daar te laten drogen. Dat deden meer mensen in de buurt. Dan kon je die appeltjes lang bewaren. We brach ten van het erf ook de afgevallen takken naar de bakkervoor in de oven". Geen bakker wil 'nee'verkopen, dus wordt er altijd meer gebakken dan verkocht. Veel bak- kers gebruiken het oud brood om een of meerde- re varkens vet te mesten. Ook bij Simon en Geertje staat varkenskot de achtertuin. De mest gaat samen met de as de een kuil. Bij veel feestelijke gelegen- heden wordt voor Simon Kaandorp het lied 'De bakker en zijn biggen'en- thousiast gezongen. Riet Kaandorp, schoondoch ter van Simon en Geertje, heeft de (Westfriese) tekst bewaard. In de Schermer weunde een bakkerz'n klantenkring was groot. Maar as de mensen soms niet erg veul kochte, den zat ie met dat brood En daarom kocht ie varkens dan raakte ie ut kwait.Maar kort er na toen zonge ze SS 1 ts WèÊÊÊBm

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2015 | | pagina 7