Jo EN JOPIE
Stelt u zich De Rijp voor, 50 jaar geleden.
Het is 1964, op zichzelf een mooie tijd. De
eerste welvaartsgolf van na de oorlog be
reikt langzamerhand alle huisgezinnen. De
handgedraaide koffiemolen wordt op ver
jaardagen en sinterklaas vervangen door
lampen vormen de kern van zijn handel die
tot voor enkele jaren een kwijnend bestaan
had geleid met als sterproducten zeem
lappen, porselein kleingoed en enkele ge-
emailleerde pannen; die laatste waren een
frontale mis-inkoop zoals later bleek. Nog
een tiental jaren eerder
as Jopie met z'n spullen
n z'n hondenkar nog alle
dagen de boer op gegaan:
[ambulante handel.
Jopie Hoek voorde 'Dondersteen'
een supersnelle, elektrische koffiemolen.
Het merk is vaak 'Tornado'. Ook Jopie Hoek
profiteert van de stijgende welvaart. Op
mijn advies heeft hij zijn geheel houten
huis een naam gegeven: In De Donder
steen. Ook het productengamma heeft een
ruk naar nostalgie gekregen. Keulse potten,
blauwe borden en een zweem van antieke
an de andere kant van
de Rechtestraat, op het
osteinde, woonde een
öndere Jo: Jo Geerke. Die
as van een geheel ande
re signatuur. Hij was van
[goede komaf. Dat kon je
p een of andere manier
erken: de manier waar-
p hij je een stoel bood,
en zekere zorgvuldig
heid in zijn handelen. Hij was oud en zeer
breekbaar. Hij was vereenzaamd, niet om
dat hij niet vriendelijk zou zijn, maar omdat
het een in zichzelf gekeerde man was die in
onze tijd van netwerken alleen al door zijn
bescheiden karakter meteen al op achter
stand zou liggen. Hij paste zeker niet in een
grof milieu. Daarvoor was hij te verfijnd.
Geerke woonde ook in een groot verve
loos houten huis, een winkelpand in opzet,
Voor een der volgende Kronieken stoat een artikel over de familie Geerke op stapel. Fred Hoek
heeft zich gekweten aan deze taaken dit was voorwaar geen makkelijke opdrachtal was het
alleen maar vanwege het feit dat zo'n beetje alle Geerke's 'Johan Hendrik' van voren heette.
Voor sommige lezers misschien best zware kost'.
De laatste Rijper Geerke stierf uit in 1968 en daarmee kregen de al gesloten winkel en grut-
terijaan het Oosteinde van De Rijpdecennia lang bestierd door deze familieeen andere
bestemming. Als voorproefje op het artikel van Fred Hoek schreef Herman Meddens het on
derstaande, luchtige verhaaltje
15
