é8K
nensen
uit de
de na-
?penak-
rd.
lezelfde
iachten
n oor te
luisteren in Graft en De Rijp, en stuitte op een
mooi verhaal over de herkomst van dit stuk
grond. Het ging ongeveer als volgt:
Vroeger was het stuk veel kleiner. Het heeft
pas zijn huidige afmetingen (7000 m2) ver
kregen toen tijdens de Tweede Wereldoor
log, gedurende de tweede onderwaterzet
ting (deze keer door de bezetter), een enorm
stuk rietschoot aan kwam drijven van de
overkant van de Mieuwijdt. Na de oorlog,
met het wegpompen van het water, werd de
toenmalige eigenaren van deze rietschoot -
Prak Smit en Oudejans van Graft - gevraagd
of het stuk weer teruggeduwd moest wor
den naar de overkant. Deze vonden dat niet
nodig, waarna het automatisch eigendom
werd van de gemeente Graft.
Het nieuwe stuk land kreeg aansluiting op
dat van Gerrit Roelofsen, die toentertijd aan
de Dorpsstraat van Graft woonde. Toen het
er eenmaal lag, werd er een slootje van oost
naar west gegraven om als een soort natuur
lijke grens te dienen. Op de afbeelding is te
zien (aan de kleur en structuur) dat er ook
een stuk deel is gaan uitmaken van wat we
nu als De Vleet kennen. Om ook per boot
achter Dorpsstraat te kunnen komen, werd
er een nieuwe sloot dwars door het stuk
heen gegraven.
In de jaren vijftig nam de toenmalige ge
meente Graft het in gebruik als vuilstort
plaats. Aangevoerd met een schuit vanaf
het landje naast de de witte brug van Graft,
werd het vuil in de kanten gegooid. Dit was
wel een arbeidsintensief proces, en daarom
toog men van gemeentewege naar Piet Roe
lofsen (die inmiddels zijn vader Gerrit was
opgevolgd) voor recht van overpad. Deze
echter, vond die vuilniskarren over zijn erf
niet zo'n goed idee.
Uiteindelijk werd het land hierdoor voor de
gemeente nutteloos, wat na enige jaren re
sulteerde in de verkoop aan Roelofsen voor
het symbolische bedrag van 1 gulden.
In 1965 bouwde Roelofsen er zijn eerste kas,
en vijfjaar later stond er een tweede op de
rol. Hij ondervond hiervoor om onduidelijke
redenen weinig medewerking van de ge
meente. De Kromme Horn stond letterlijk
en figuurlijk in de steigers en er leken wel
grote plannen te zijn om verder westwaarts
te gaan en dan zou zo'n kas behoorlijk in de
weg staan. Wellicht deed de fusie met De Rijp
de ambtenarij van gedachten veranderen, of
misschien de nog te bouwen Baanbreker,
maar feit is dat er uiteindelijk toch toestem
ming kwam om met de bouw te beginnen.
De geschiedenis heeft inmiddels geleerd dat
het tot 1998 heeft geduurd voor er pas weer
serieuze bouwactiviteiten plaatsvonden in
Graft (De Vleet). Na (of misschien al voor) de
bouw van de tweede uitbreiding van Graft -
de Meertouw in 2008 - zocht de gemeente
driftig naar nieuwe inbreiplekken. Het oog
viel hierbij op het kassenlandje van Roelof
sen. Na wat opstartproblemen is de bouw
van de zestien woningen deze herfst gestart.
Aan het hele verhaal kleeft overigens nog
een saillant detail: Hoewel oude kadas-
terkaarten elkaar tegenspreken over de
grens tussen Graft en De Rijp, lijkt het wel
alsof het land van Roelofsen, maar ook de
huidige Vleet, Rijper grondgebied waren.
De grens verschilt nogal, en ook een ex
pert op dit gebied was voorzichtig. Dat
een deel van Plan Roelofsen echter van
origine Rijper grond is, staat buiten kijf.
Nog even terugkomend op de naam: Als
OHV leken ons de namen 'Aangewaaid'
of 'Aanwaaier' wel relevant. De raad koos
voor de laatste, en wij hadden het ge
voel weer iets positiefs aan de dorps
geschiedenis te hebben toegevoegd.
Eric Berkhout
35
ï^'vv;
n-rtii
W'
ki
J
