de (kennelijk hadden zij het laatste woord),
maar de raad durfde toch niet in te gaan te
gen het'advies'van de commissie. Het ge
wraakte bordje bleef dus gewoon hangen
en mevrouw Verdonk stond op de keien.
Overigens zat er in de praktijk nog wel vaak
iets tussen onbewoonbaar verklaren en
daadwerkelijk ontruimen en/of slopen.
voners
Dnhuis
aid de
)rmuur
dzaam
dacht
:1e 436
staat:
voning
?er don
lenoor,
week
st echts
r, geen
ter.
door.
1 in De
ervoor
?t daar
/vonin-
linger-
leteld.
Hierin werd tot 1966 gewoond oorlog voordat het écht beter werd. Met
geld van het Terlingenfonds (in de volks
mond de krotopruimingspremie) en later
Hierin staat dat de weduwe Verdonk uit de de Bogaers-woningen, leek de weg om-
Kerksteeg een onbewoonbaarverklaring hoog te zijn gevonden,
aan de rok kreeg omdat haar regenwater
bak te klein was en lekte. En de toenmalige bewoners, wier woon-
Dit waren natuurlijk maatregelen waar de omstandigheden werden vereeuwigd in
burgerij niets mee opschoot; het maakte dit schriftje? Zullen ze gelezen hebben wat
de woningnood alleen maar erger. Door de inspecteur over hen schreef? Ik denk
de bank genomen wilde men wel, maar de het niet. De invoering van de leerplicht
middelen waren er niet. viel samen met de Woningwet, maar het
En zoals gezegd die commissie kreeg analfabetisme was nog wijd verspreid. En
steeds meer macht. In hetzelfde artikel is waarschijnlijk kon het ze ook niet zo veel
te lezen dat de gemeenteraad er over stem- schelen; ze waren veel te druk met overle
ven
noede
?ur, die
igeko-
•rt.
r bijna
)or wc)
ers die
ad last
'looien
allerlei
r ook.
Eric Berkhout
(Het schriftje is in te zien bij de OHV)
steeds
bouw-
leleefd
ar ver-
ledaan
enma-
ii 1911
r.
