Ook Cornelis Bruin (links) hielp Cor Schoon een handje (rond 1930)
door de Duitsers onklaar gemaakt en de vi
tale onderdelen onderin De Waag van De
Rijp opgeborgen.
Na de bevrijding is er aanvankelijk elek
trisch gepompt, maar dat stokte regelma
tig omdat er af en toe geen elektriciteit
was. De stoommachine kon, na reparatie
door Schoon, op 15 mei weer worden op
gestart, maar had weldra tekort brandstof.
Boeren hebben toen de bomen in de pol
der, die de inundatie niet hadden over
leefd, omgezaagd voor brandstof, en zelfs
een scheepslading raapzaadkoeken ver
dween in de vuurmond van de ketel. Op
26 mei, om 22.00 uur was de polder weer
'droog'.
In het 'Schoon-tijdperk'werden in 1954/55
de stoommachines, al een tijdlang overbo
dig door de elektrificatie, ontmanteld en
als sloopmateriaal afgevoerd.
Bij zijn 40-jarige dienstbetrekking als ma
chinist ontving Schoon de eremedaille in
brons, verbonden aan de Orde van Oranje-
Nassau en bij zijn 50-jarig jubileum, in au
gustus 1973, kreeg hij ook nog eens de zil
veren eremedaille. Cor Schoon nam in 1975
afscheid en ging naar het doopsgezinde
bejaardenhuis in Purmerend, waar hij een
jaar later overleed.
Cor Schoon werd eind 1976 opgevolgd door
zijn oomzegger Piet Peek, die het volhield tot
1991.
Fred Hoek
Bronnen:
RAA, HHNH, OHV, Internet en 'Starnmeer en
Kamerhop' door Th.A. Dinkla.
Met dank aan: Piet Peek, Jessie Bortslap-Hil-
dering, Ton Könst en Jacob Slagt,
Fotomateriaal: Jessie Bortslap-Hildering,
Cora Ney-Bruin, Piet Peek, OHV en Fred Hoek.
20
