In de beginjaren werd het meel geleverd
door Schipper Visser. Baaltjes van honderd
pond, die door het smalle steegje rechts
van de winkel naar binnen werden ge
bracht. Een paar in de bakkerij, maar het
leeuwendeel ging via de trap naar boven.
Over het algemeen werd er door iedereen
meegeholpen in de zaak, maar al gauw
bleek dat één na oudste zoon Siem de
meeste affiniteit met het bakkerijwezen
had. Hij was het dan ook die in 1968 zijn va
der opvolgde, en na diens vertrek ook in de
bakkerij bleef wonen. Voor de vorm heeft
hij één nacht doorgebracht in de door de
gemeente toegewezen woning aan de Ju-
lianalaan, om daarna van woning te ruilen
met zijn vader en moeder. Ome Niek bleef
nog een tijdje helpen in de bakkerij, maar
ging wel mee naar de nieuwbouw. Hij heeft
daar niet lang gewoond, want toen in 1970
De Mieuwijdt haar deuren opende, was hij
een van de eerste klanten
We laten de bakkerij op no. 64 even voor
wat ze is, maar komen hier straks nog een
keer terug.
Cor Nat, de volgende eigenaar
van Rechtestraat 66
We eindigden in sep
tember 1962, toen er,
zoals eerder geme
moreerd, werk aan de
winkel was voor nota
ris Meddens. Voor hem
verschenen Cor Nat
en zijn zuster Geziena,
die zoals het mooi om
schreven staat in de
koopakte 'verklaren ten
deze handelende in de
hoedanigheid van enige
vennoten van de te De
Rijp gevestigde vennoot
schap onder firma "D. Nat v/h Giazekas'.
Met andere woorden: ze kochten het huis
op naam van de zaak.
Cor Nat was een geboren Rijper, maar hij
had zijn woning aan het Oosteinde over
gedaan aan zijn zoon Dirk-Jan, waarna
hij en zijn vrouw Catharina Klok zelf in
Alkmaar waren gaan wonen. Ze hadden
er misschien niet de hoofdprijs voor be
taald, maar naast dat er behoorlijk wat
achterstallig onderhoud aan zat, wilde
Nat ook het pand enigszins aanpassen
aan de standaarden van die tijd. De firma
Slot was er kind aan huis. Zo werd er een
raam gemaakt boven in de achtergevel
en openslaande deuren beneden in de
westgevel. In deze zelfde gevel, helemaal
tegen de Rechtestraat aan, kwam ook een
raam waardoor in een oogopslag de Rech
testraat kon worden overzien.
Nat woonde er nog niet zo heel lang toen
Jan Dekker van een paar huizen verderop,
eens langskwam. In het gesprek dat volg
de, vroeg Dekker of het huis niet te koop
was. Cor Nat noemde gekscherend een
prijs van 100.000 gulden, met de gedach
te: hier hoor ik nooit meer wat van.
