Nieuwe bewoners en verbouwingen Uit Alkmaar kwam ene Judocus Schellinger, die geïnteresseerd bleek in het huis. Dit was niet helemaal toe vallig, want het heeft er alle schijn van dat deze Schellinger getrouwd was met een dochter van Hein Vredevoort, de meesterknecht van Bek. Door deze connectie zal hij ongetwijfeld voorken nis hebben gehad en volgens de koopakte was hij voor tweeduizend en zeshonderd guldens de nieuwe eigenaar. Deze koek bakker was kennelijk niet zo gecharmeerd van hoe het er uitzag aan de Rechtestraat, want in 1893 en 1894 is er sprake van 'af braak en slooping'. Onbekend is of het hier om het huis zelf ging of om een bijge bouw. Waarschijnlijk het laatste, want toen er zich in het jaar 1900 weer een nieuwe (Hein) Vredevoort, die in zijn jonge ja ren nog gestreden had in de tiendaagse veldtocht in België, tegen koning Willem I. Hij had daarvoor het Metalen Kruis 1830 gekregen en droeg dit ook. Van deze Vre devoort is bekend dat hij de zgn. meester knecht van Bek was, maar het is niet uit te sluiten dat deze functieomschrijving ook ruimte liet voor iets basaals als het bedie nen van klanten in de wijnwinkel. Het liep overigens niet goed af met het Bek-imperium. Ze leefden boven hun stand en dat brak ze tenslotte op. Door leningen, en de daaruit voortvloeiende schulden, verergerde de situatie alleen maar. Uiteindelijk heeft het toenmalig familiehoofd (het is onduidelijk wie dat was), om aan alle ellende te ontkomen, er zelf een eind aan gemaakt. In 1885 boden de weduwe van Cornells Jan Bek en de weduwe van Jan Willem Bek het huis te koop aan, waarna ze vertrokken uit het dorp. gegadigde aandiende, stond de stal niet meer op de koopakte. De nieuwe eigenaresse was Louise Pauw, de vrouw van houthandelaar Pieter Nico- laas Martinus Lafeber (1867-1950). Een man van aanzien, een man met geld, en de re den waarom hij het op haar naam heeft gezet,zal waarschijnlijkeen belastingtech nische zijn. Lafeber trouwde zijn Louisa in mei 1900 in De Bilt, maar er zijn veel aanwijzingen dat hij al lang voor die tijd in De Rijp woonde. Zo was hij in 1888 al bestuurslid van het Rijper fanfare korps en in 1890 was hij lid van de feestcommissie die vierde dat het vijfenzeventig jaar geleden was dat Napo leon de slag bij Waterloo verloor. P.N.M. Lafeber 22

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Kroniek : Graft-de Rijp en Schermer | 2014 | | pagina 22