ratie, weten we niet. De oliemolen links
was misschien nog wel zichtbaar op het
raam, want die was in de tijd van Spaar-
man al lang verdwenen (gesloopt kort na
1803). Het zou ook kunnen zijn dat tevens
gebruik is gemaakt van schetsen van Spar-
reboom, bijvoorbeeld van het Heemraad-
schapsraam van de kerk van Schermer, het
huidige Stompetoren (1680). Het kerkraam
dat Sparreboom naar deze schets heeft
gemaakt is helaas al voor 1695, tijdens een
storm verloren gegaan. De schets is echter
tot nu toe bewaard gebleven, momenteel
in het Regionaal Archief te Alkmaar.
hierin dus niet meegenomen.
Gelukkig nam Pierre Cuypers (1827-1921),
beroemd architect van neogotische kerken
en gebouwen als het Rijksmuseum en het
Centraal station, het op voor de Rijper wa
penramen. Cuypers schreef in 1897 aan het
ministerie van Binnenlandse Zaken:'Dezeven
gebrandschilderde ramen in het koor zijn net
zo merkwaardig als de rest en moeten ook be
waard blijven'. Dankzij zijn steun en verzoek
schriften om subsidie, die de kerkvoogdij
aan het ministerie en de koningin indiende,
zijn de wapenramen voor verval en onder
gang gered.
Omtrent 1904 kreeg restauratieatelier Sabe-
Restauraties
De belangstelling van hogerhand voor een
hierboven beschreven, beschadigd wapen
raam uit de zeventiende eeuw, zou tot ver
in de negentiende eeuw ondenkbaar
zijn geweest. Kerkbesturen achtten
in die periode hun oude, vervallen
wapenramen niet meer de moeite
waard om voor veel geld te res
taureren en verkochten ze dik
wijls voor een habbekrats. Zoals
bijvoorbeeld resten van ramen
van Sparreboom die uit Hoog
woud naar de Verenigde Staten
verscheept zijn. Gelukkig was het
kerkbestuur van De Rijp zuinig op
haar ramen. Men informeerde bij
deskundigen, waaronder P. Schelte-
ma, archivaris van de Amsterdamse
museumcollecties. Deze achtte het
niet meer de moeite waard ze te res
taureren. Vervolgens keurde hij in 1878
de wapenramen in het koor van de kerk
af. Er bleven naar zijn mening nog zes
tien ramen in de kerk over die hersteld
konden worden. Deze zijn daarna tot in
1884, met behulp van rijkssubsidie, ge
restaureerd. De wapenramen werden
Mr. V.E.L. de Stuers,
chef afdeling Kunsten en
Wetenschappen in gesprek met
architect P.J.H. Cuypers.
