- X'*
Hoogspanningsmasten en ijzel, geen goede combinatie
met de houten masten heeft nog enkele
jaren gebroederlijk naast de nieuwe van
staal gestaan, én gefunctioneerd. Hoe dit
precies zat is niet helemaal duidelijk, waar
schijnlijk kon men, ondanks de nieuwe lijn,
nog niet helemaal zonder en werden loka
le transformatorhuisjes erdoor gevoed. Na
een paar jaar was dit over en werden de
houten palen geschonken aan de landei
genaren in de Schermer. In dank aanvaard
en veelal verzaagd tot damhekpalen.
Tijdens het bouwen van de masten was
het hartje winter en hoewel niet voor
honderd procent zeker, kan het wel eens
die winter van '63 zijn geweest. Een vee
houder uit de Schermer vertelde: "Om de
zoveel tijd kwamen ze naar beneden en dan
gingen die bouwers een kwartiertje voetbal
len om weer warm te worden...
Winterse omstandigheden zijn eigenlijk
ook een beetje de achilleshiel van de sta
len masten. Als het ijzelt worden de draden
door ijsafzetting (te) zwaar. Dit, in combi
natie met een stevige wind, laten de lijnen
als het ware dansen. Als dit gebeurt gaat
de mast, of een deel daarvan, onherroepe
lijk tegen de vlakte. In het verleden is dat
gebeurd met een mast nabij de Oostdijk
in de Schermer. Beide traversen (zijarmen)
braken eruit en alle kabels kwamen in het
gras te liggen. Een levensgevaarlijke situatie
waarbij verdere ongelukken zijn uitgeble
ven. Overigens maken tegenwoordig alle
hoogspanningsmasten in Nederland deel
uit van het zogenaamde koppelnet. Vallen
er bij wijze van spreken drie masten om,
dan neemt een ander deel van het netwerk
het over, en zit niemand in het donker.
9
