dag voor een uurtje naar De Rijp gereden,
we wisten niet waar we zouden belanden.
Achteraf een bijzondere ervaring een stap
die ons leven veranderde tot nu aan toe
Via de Beemster kronkelde we met de auto
de smalle en drukke hoofdstraat van De Rijp
door. Ook de streekbus en vrachtwagens
worstelde zich toen nog door de straat en
menigmaal ontstonden er opstoppingen.
Het was een gezellige drukte, een roerig
tafereel, zeg maar, en een leuke binnen
komst. Na enig speurwerk vonden we het
betreffende huis. Parkeren voorde deur was
onmogelijk en dat waren we niet gewend.
Gelukkig was daar het nabij gelegen kerk
plein, even een beetje ruimte.
De makelaar uit West-Graftdijk ontving ons
in het huis van de familie Siekman op no.
160, naast de kerk. Na een korte rondleiding
en wat aanbevelingen gingen we er na 30
minuten weer vandoor, want ik moest weer
aan het werk die middag. De makelaar had
het makkelijk in die tijd, want de gretigheid
van de kopers maakte dat hij zijn verkoop
techniek nauwelijks hoefde te gebruiken.
Dat is nu wel anders, dat kan Jan de Haan
vast wel beamen.
Dezelfde dag nog hadden we het huis ge
kocht, Rechtestraat 160 in De Rijp, het huis
van Hendrik en Sientje Siekman. Hij had
daar altijd gewoond en wegens ouderdom
en gebreken was besloten dat het tijd was
om naar de Mieuwijdt te gaan verhuizen.
Dat moet toch een hele stap geweest zijn,
zeker voor Hendrik, want het was het huis
waar hij was opgegroeid en zoals ik begreep
door zijn vader gebouwd was (met tweede
hands hout, kwam ik later achter). De heer
Siekman had als grafisch medewerker ge
werkt aan het maken van de Rijper Courant.
Volgens zeggen was dat gevestigd in het
pand waar tot voor kort Anthony Bouman
zat. Sientje was een voormalig huishoud
ster, waar hij uiteindelijk mee gehuwd was,
begreep ik. Een bijzonder stel.
Wij waren jong en onbezonnen, we wisten
niet veel van het dorp, we wisten niet of
dat het huis in goede staat was, of dat het
huis niet te duur was, wat voor buren we
hadden, kortom het was eigenlijk een im
pulsaankoop. Dat kon toen wel gebeuren.
Je moet dit verhaal wel zien in de tijdgeest
van de jaren '70, waarin de het verkopen
van een huis vaak snel ging en waarbij je
ook vaak nog een financieel voordeel kon
behalen als je ging verhuizen.
Start in De Rijp
Enfin, 'wonen' in De Rijp, nou daar kwam
eigenlijk nog even niet veel van terecht.
Het huis aan de Rechtestraat was erg au
thentiek en dat betekende nogal wat. Het
behang op jute, één koud waterkraan,
één gaskachel, elektra in ijzeren leidingen,
geen isolatie, kortom het huis moest van
